Home / Good Life  / 7 παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα εδέσματα από όλο τον κόσμο + 1 συνταγή για βασιλόπιτα

7 παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα εδέσματα από όλο τον κόσμο + 1 συνταγή για βασιλόπιτα

new year food
Από τα μεξικανικά tamales και τα ιαπωνικά soba noodles, μέχρι τα ολλανδικά oliebollen και τη γαλλική Galette des rois, ανακαλύπτουμε τα παραδοσιακά, πρωτοχρονιάτικα εδέσματα 7 χωρών και “σερβίρουμε” μια υπέροχη συνταγή βασιλόπιτας, για να υποδεχτούμε γλυκά τη Νέα Χρονιά!

 

Hoppin’ John, Αμερικανικός Νότος

 

hoppin john

 

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, στον Αμερικανικό Νότο συνηθίζεται να ετοιμάζουν το Hoppin’ John. Πρόκειται για ένα πιάτο με χοιρινό κρέας και μαυρομάτικα φασόλια (συμβολίζουν τα νομίσματα) και ρύζι. Το πιάτο συχνά συνοδεύεται από μαγειρεμένα χόρτα (έχουν το χρώμα του χρήματος) και καλαμποκόψωμο, που με το χρώμα του παραπέμπει στον χρυσό. Το πιάτο πιστεύεται ότι φέρνει καλή τύχη για τη νέα χρονιά.

 

Dodici Uva, Ισπανία

 

italy

 

Μόλις το ρολόι σημάνει μεσάνυχτα, οι Ισπανοί τρώνε 12 ρόγες σταφυλιού, μία για κάθε έναν από τους δώδεκα χτύπους του ρολογιού και για κάθε μήνα της νέας χρονιάς που ξεκινάει. Το έθιμο λέγεται ότι ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα από σταφυλοπαραγωγούς στο νότιο τμήμα της Ισπανίας και επεκτάθηκε γρήγορα σε πολλά ισπανόφωνα κράτη.

 

Tamales, Μεξικό

 

mexico

 

Το tamales είναι ζύμη καλαμποκιού γεμιστή με κρέας ή τυριά και άλλες νόστιμες προσθήκες, που τυλίγεται σε φύλλο μπανάνας ή φλοιό καλαμποκιού. Το παραδοσιακό αυτό έδεσμα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του γιορτινού τραπεζιού της Πρωτοχρονιάς για τους Μεξικανούς. Μάλιστα, σε πολλές οικογένειες, συγκεντρώνονται ομάδες γυναικών, για να ετοιμάσουν εκατοντάδες μικρά τέτοια “πακετάκια” και να τα μοιράσουν σε φίλους, συγγενείς και γείτονες.

 

Oliebollen, Ολλανδία

 

netherlands

 

Κάθε Παραμονή Πρωτοχρονιάς, οι Ολλανδοί ετοιμάζουν τα oliebollen, τηγανητές μπάλες ζύμης, σαν λουκουμάδες, πασπαλισμένες με ζάχαρη άχνη. Γευστικά μοιάζουν αρκετά με τα ντόνατ, με τη διαφορά ότι περιέχουν βατόμουρα ή σταφίδες.

 

Soba noodles, Ιαπωνία

 

japan

 

Στα ιαπωνικά νοικοκυριά, οι οικογένειες τρώνε noodles φαγόπυρου ή toshikoshi soba, τα μεσάνυχτα της Παραμονής της Πρωτοχρονιάς, για να αποχαιρετήσουν το έτος που φεύγει και να καλωσορίσουν τη νέα χρονιά. Η παράδοση χρονολογείται από τον 17ο αιώνα και τα μακριά σε μήκος ζυμαρικά συμβολίζουν τη μακροζωία και την ευημερία.

 

Cotechino con lenticchie, Ιταλία

 

spain

 

Οι Ιταλοί γιορτάζουν την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς με τη γιορτή του San Silvestro. Συχνά η γιορτή ξεκινά με το παραδοσιακό cotechino con lenticchie, ένα στιφάδο με λουκάνικο και φακές -συμβολίζουν τα χρήματα και την καλοτυχία-, και λέγεται ότι το συγκεκριμένο πιάτο φέρνει καλή τύχη για τη νέα χρονιά.

 

Śledzie marynowane, Πολωνία

 

poland

 

Επειδή η ρέγγα είναι άφθονη στην Πολωνία και έχει ασημένιο χρώμα, πολλοί Πολωνοί τρώνε παστή ρέγγα την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, για να έρθει ένα έτος ευημερίας και γενναιοδωρίας. Για το Śledzie marynowane οι Πολωνοί μουλιάζουν ολόκληρες, αλατισμένες ρέγγες σε νερό για 24 ώρες και στη συνέχεια τις τοποθετούν σε βάζα με κρεμμύδι, μπαχαρικά, ζάχαρη και λευκό ξύδι.

 

Galette des rois, Γαλλία

 

france

 

Η Galette des rois είναι η βασιλόπιτα των Γάλλων, έχει δύο φύλλα σφολιάτας και περιέχει μια γλυκιά κρέμα αμυγδάλου. Σύμφωνα με το έθιμο, η πίτα μοιράζεται σε τόσα κομμάτια όσοι είναι οι συνδαιτυμόνες, συν ένα. Κατά το Μεσαίωνα, αυτό το τελευταίο κομμάτι, που ονομαζόταν κομμάτι “του Καλού Θεού”, προοριζόταν για τον πρώτο φτωχό που θα περνούσε από το σπίτι. Μέσα στη γαλλική βασιλόπιτα “κρύβεται” ένα πορσελάνινο αγαλματίδιο. Το πρόσωπο που το βρίσκει φοράει ένα στέμμα και, στη συνέχεια, επιλέγει τη βασίλισσα ή τον βασιλιά του. Σήμερα, οι Γάλλοι αρτοποιοί προσφέρουν τις βασιλόπιτες με ένα στέμμα από χρυσό ή ασημί χαρτόνι.

 

+ συνταγή για Βασιλόπιτα τσουρέκι

 

vasilopita

 

Υλικά (για 2 βασιλόπιτες)

 

150 γρ. βούτυρο, λιωμένο

 

Μείγμα Α:

100ml χλιαρό νερό

3 φακελάκια ξηρή μαγιά

1 κ.σ. ζάχαρη

1 κ.σ. αλεύρι για τσουρέκι

 

Μείγμα Β:

5 αβγά (θερμοκρασία δωματίου)

350 γρ. ζάχαρη

250ml χλιαρό γάλα

1200 γρ. αλεύρι για τσουρέκι

8 γρ. μαχλέπι

8 γρ. κακουλέ

1 φακελάκι ζάχαρη βανίλιας με μαστίχα

ξύσμα από ένα πορτοκάλι

 

Για την επάλειψη:

1 ασπράδι αβγού

λίγες σταγόνες γάλα εβαπορέ

 

Εκτέλεση

Μείγμα Α: Σε ένα μπολ ρίχνουμε το χλιαρό νερό, τη μαγιά, 1 κ.σ. ζάχαρη και 1 κ.σ. αλεύρι για τσουρέκι. Αναμειγνύουμε για λίγο με ένα σύρμα και αφήνουμε τη μαγιά να ενεργοποιηθεί και να φουσκώσει.

Μείγμα Β: Σε μία μεγάλη λεκάνη, χτυπάμε τα αβγά με τη ζάχαρη. Στη συνέχεια, προσθέτουμε το χλιαρό γάλα, το Μείγμα Α και όλα τα μυρωδικά (μαχλέπι, κακουλέ, ζάχαρη βανίλιας με μαστίχα και ξύσμα πορτοκαλιού). Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το προσθέτουμε κι αυτό στη λεκάνη. Ζυμώνουμε πολύ καλά, για τουλάχιστον 10 λεπτά. Στη συνέχεια, προσθέτουμε σταδιακά το λιωμένο βούτυρο σε δόσεις, φροντίζοντας κάθε φορά να απορροφάται τελείως από τη ζύμη.

Αφήνουμε τη ζύμη να φουσκώσει για 1 – 1 1/2 ώρα σε ζεστό μέρος (μπορείτε να προθερμάνετε τον φούρνο σας στους 50οC, να τον κλείσετε και να αφήσετε εκεί τη ζύμη σας να φουσκώσει), σκεπάζοντας με μία καθαρή πετσέτα.

Μόλις διπλασιαστεί σε όγκο, αφαιρούμε τη ζύμη από τη λεκάνη, τη ζυμώνουμε ξανά για λίγο και την χωρίζουμε στα δύο. Τοποθετούμε κάθε κομμάτι ζύμης σε στρογγυλά ταψάκια διαμέτρου 28 εκ. στρωμένα με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και αφήνουμε τη ζύμη να φουσκώσει ξανά για 40 λεπτά.

Σε ένα μπολάκι χτυπάμε ελαφρά με ένα πιρούνι το ασπράδι του αβγού με λίγες σταγόνες γάλα εβαπορέ και με ένα πινέλο αλείφουμε απαλά την επιφάνεια κάθε βασιλόπιτας, χωρίς να ασκούμε πίεση.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170οC, για 25-30 λεπτά. Προσοχή, δεν ανοίγουμε καθόλου τον φούρνο κατά τη διάρκεια του ψησίματος.

Αφήνουμε τη βασιλόπιτα να κρυώσει καλά και στη συνέχεια αφαιρούμε από το ταψί.

Μπορούμε να τη στολίσουμε με ζάχαρη άχνη, αμύγδαλο φιλέ, γλάσο ή τα διακοσμητικά της αρεσκείας μας και φυσικά, δεν ξεχνάμε να βάλουμε το φλουρί!

 

Καλή Χρονιά!

[email protected]

“I must be a mermaid, Rango. I have no fear of depths and a great fear of shallow living.” Anais Nin