Home / Famous Talks  / Χρήστος Καρασαββίδης: “Είμαστε μια γενιά πιο μορφωμένη, πιο ταξιδεμένη, πιο ονειροπόλα από τις προηγούμενες”

Χρήστος Καρασαββίδης: “Είμαστε μια γενιά πιο μορφωμένη, πιο ταξιδεμένη, πιο ονειροπόλα από τις προηγούμενες”

Σκηνοθέτης, ηθοποιός, συγγραφέας, μα πάνω απ’ όλα ένας άνθρωπος που φωνάζει την άποψή του μέσα από τα έργα του. Ο Χρήστος Καρασαββίδης γοητεύεται από τον ποιητικό λόγο και με τη σειρά του γοητεύει με τις συχνά ανορθόδοξες λεξιπλασίες του. Οι παραστάσεις του είναι πάντα sold out, ενώ οι αναρτήσεις του στα social media γίνονται viral μέσα σε λίγες ώρες! Μας μιλά για τις καλλιτεχνικές του επιλογές και μας συστήνει τις διαφορετικές του πλευρές.

 

Δεδομένου ότι ξεκινήσατε να σπουδάζετε Χρηματοοικονομικά, αναρωτηθήκατε ποτέ μέχρι σήμερα, τι ήταν αυτό που σας οδήγησε τελικά στο θέατρο; Είχατε πάντα μια έμφυτη τάση για μια βαθύτερη έκφραση;

Οι σπουδές χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά ήρθαν ως φυσικό επακόλουθο μιας γενιάς, που έμαθε, πως όποιος στις πανελλαδικές γράφει πολύ υψηλό βαθμό θα πρέπει υποχρεωτικά να μπαίνει σε μια από τις συγκεκριμένες υψηλόβαθμες σχολές. Το θέατρο κι ο χώρος της υποκριτικής προέκυψαν από μια βαθύτερη ανάγκη δημιουργίας κι έκφρασης κι έτσι μπήκα στην Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Κι αυτή η εκπεφρασμένη στη σκηνή οξύνοια, αυτή η πανελεύθερη συνεκδοχή της φαντασιάζουσας πραγματικότητας, ήταν ό,τι φανταζόμουν λέγοντας επάγγελμα.

 

 

Σκηνοθέτης, ηθοποιός, συγγραφέαςΜε ποια σειρά θα τα τοποθετούσατε; Ποιες άλλες λέξεις θα προσθέτατε πλάι τους, ως αναπόσπαστα κομμάτια της προσωπικότητάς σας;

Η αλήθεια είναι πως αντιλαμβάνομαι τον χώρο του θεάτρου ως ολότητα κι ιδιαιτέρως στο θέατρο που κάνω εγώ, είναι συχνά δυσδιάκριτοι οι χαρακτηρισμοί. Αν έπρεπε όμως να τα κατατάξω σε μια σειρά, στην πρώτη μου επιλογή είναι η σκηνοθεσία κι η συγγραφή κι έπεται η ηθοποιία.

 

 

Γίνεται φανερό από τις θεατρικές παραστάσεις που σκηνοθετείτε, ότι λατρεύετε τον ποιητικό λόγο σε κάθε του έκφανση. Σίγουρα σε θεατρικό επίπεδο ένας τέτοιος λόγος δεν έχει την πιο εύκολη προσέγγιση. Σας απασχόλησε ποτέ το ότι, ίσως, η απήχηση στο ευρύτερο κοινό, να μην ήταν αυτή που εσείς ιδανικά επιθυμούσατε;

Το θέατρο εξ ορισμού εντάσσεται στην ποίηση, είναι μία από τις κυριότερες μορφές της. Ο ποιητικός λόγος, πέρα από το γεγονός πως λατρεύω τη γλώσσα και τις λέξεις, μου επιτρέπει να δημιουργώ εικόνες, άλλοτε ρεαλιστικές άλλοτε παράλογες, έχει μια σπάνια μουσικότητα κι ομορφιά και προσφέρει μια συγκίνηση που δύσκολα συναντάς σε άλλα είδη λόγου και θεάτρου. Κατά τη γνώμη μου δεν απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο είδος κοινού, δεν απαιτεί τον εκπαιδευμένο θεατή, αλλά προϋποθέτει τον ελεύθερο άνθρωπο, τον άνθρωπο που είναι δεκτικός στο καινούριο ή το πειραματικό κι έχει ανοιχτό πνεύμα. Και τελικά, λόγω της αυθεντικότητας αυτών των εγχειρημάτων, η απήχηση του κοινού ήταν αυτή ή και καλύτερη από αυτήν που επιθυμούσα.

 

 

 

Και μιας και μιλήσαμε για ποιητικό λόγο, τι θα βρει κανείς στη βιβλιοθήκη σας; Έχετε ποιητές και συγγραφείς, τους οποίους ξεχωρίζετε;

Λατρεύω την ποιητικότητα της Λολίταςτου Ναμπόκοφ, την ατόφια ομορφιά της Πρώτης Αγάπης” του Τουργκένιεφ, τα λυτρωτικά και γεμάτα αγάπη ποιήματα του Λειβαδίτη, το εκκωφαντικό Ουρλιαχτό” του Γκίνσμπεργκ και την μπλε γραμματική του Τριανταφυλλίδη.

 

 

Ένα από τα πιο δυνατά μέρη της θεατρικής παράστασης «Lolita Reversed», στην οποία ξαναγράψατε από την αρχή το θρυλικό πια μυθιστόρημα του Ναμπόκοφ, ήταν ένας μονόλογος της πρωταγωνίστριας, με αναφορές στη νέα γενιά. Ως κομμάτι αυτής, ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο πλήγμα της; Νιώθετε ότι είμαστε μια αδικημένη γενιά ανθρώπων;

Λίγο πριν από τη μέση της παράστασης, η Τζωρτζίνα Λιώση που υποδυόταν τη Λολίτα, σταματούσε τη δράση του έργου, κάνοντας παράβαση και λέγοντας από μικροφώνου ένα μανιφέστο πάνω στη νέα γενιά καλλιτεχνών και σ΄ αυτήν την ελπιδοφόρα και ζείδωρη ματιά που οφείλουμε να έχουμε. Δε νομίζω πως είμαστε μια αδικημένη γενιά, είμαστε μια γενιά πιο μορφωμένη, πιο ταξιδεμένη, πιο ονειροπόλα από τις προηγούμενες που παλεύει όμως κι αυτή με τους δαίμονες και τα βαρίδια του παρελθόντος. Η μεγαλύτερη πληγή που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, το σκουπίδι κι ο θησαυρός μας, είναι η ατολμία στις αποφάσεις, η εσωθατοφόρα ανάγκη σιγουριάς κι ο φόβος της πλημμελούς αποτυχίας.

 

 

 

Είναι γεγονός πως η θεματολογία, με την οποία επιλέγετε να καταπιαστείτε στα έργα σας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αιρετική”. Τι σας γοητεύει περισσότερο στο ανορθόδοξο;

Στα έργα μου καταπιάνομαι συνήθως με τον έρωτα, τις ανθρώπινες σχέσεις και τους επίμονους πολέμους μέσα μας. Με γοητεύουν τα αποκλίνοντα μυαλά, οι παράνομες αγάπες, τα απωθημένα και τα όνειρα που κρατούν για λίγο. Κι αυτή η αιρετική διάσταση των πραγμάτων, αυτή η ανορθόδοξη οπτική της πραγματικότητας κρύβει μια χοντρυφερή ονειροπόληση που δε λείπει από τα ποιήματα, λείπει, όμως, από τη ζωή.

 

 

 

 

Είστε ανήσυχος και στα social media, με αναρτήσεις, που συνήθως παίζουν” δημιουργικά με τις λέξεις. Τι αγαπάτε περισσότερο σε αυτόν τον τρόπο έκφρασης;

Τα social media κι ιδιαιτέρως ο λογαριασμός μου στο instagram (@christoskar) με βοηθά να κοινωνώ σκέψεις κι απόψεις σε αρκετό κόσμο, χωρίς να με εγκλωβίζει ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Ανεβάζω πολύ συχνά επιθετικά κείμενα και λεξιπλασίες όχι τόσο για να διαφημίσω μια αυξημένη ικανότητα χρήσης της γλώσσας αλλά επειδή βρίσκω υπέροχη την από το μηδέν δημιουργία κειμενικών εικόνων.

 

 

Για δεύτερη χρονιά έχετε αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του “Adapt Festival”, τη μεγάλη γιορτή πειραματισμού, που επιστρέφει δυναμικά τον Ιούνιο στο θέατρο «Tempus Verum – Εν Αθήναις». Τι να περιμένουμε από τη φετινή διοργάνωση; Σε ποιους απευθύνεται και τι επιδιώκει;

Το “Adapt Festival” είναι ένα θεατρικό φεστιβάλ νέων κι όχι μόνο ομάδων και κυρίως μια αναπτυσσόμενη κοιτίδα νέων καλλιτεχνών κάθε θεατρικού είδους από όλους τους τομείς, ηθοποιών, σκηνοθετών, συγγραφέων, χορευτών. Κι υπό αυτό το πρίσμα απευθύνεται σε κάθε καλλιτέχνη με τρεμάμενο δάκρυ, δεν κάθε αδάμαστο πνεύμα, σε κάθε ανοιχτό μυαλό, σε κάθε συντελεστή ή θεατή, που ελπίζει πως υπάρχει ένα καλύτερο θέατρο. Και είναι εκεί για να το κάνει.

 

Μια ευχή στον Χρήστο Καρασαββίδη του μέλλοντος.

Είθε να ζήσουμε σε ενδιαφέροντες καιρούς!

 

 

Brief Q& A

Ρηξικέλευθο σημαίνει: άφοβο

Πάθος είναι: το επαναλαμβανόμενο λάθος

Ένα ρήμα που με εκφράζει: ερωτεύομαι

Στο θέατρο: ζεις χίλιες ζωές σε δυο ώρες

Κοιμάμαι και ξυπνάω με: τη μορφή της

Ο έρωτας στη δική μου γλώσσα: θασταδινόλα

Ο μεγαλύτερος φόβος μου: η καλπάζουσα αύξηση του φασισμού

[email protected]

Οne quote, my point of view... “Let me live, love, and say it well in good sentences” Sylvia Plath