Ο Σαίξπηρ μας είπε “όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή”, ο Κρίστο μας έδειξε ότι “όλος ο κόσμος είναι μια γκαλερί τέχνης” γράφει ο Will Gompertz στο BBC.
Ο καλλιτέχνης που τύλιξε τα μεγαλύτερα μνημεία στον κόσμο έφυγε από την ζωή προ ολίγων ημερών σε ηλικία 84 χρονών.
Arc de Triomphe in Paris 2020
Ο διακεκριμένος Βούλγαρο-Αμερικανός καλλιτέχνης Κρίστο Βλαντιμίροφ Γιαβάσεφ δεν πρόλαβε να μεταμορφώσει ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Παρισιού σε ένα έργο τέχνης. Ο Κρίστο είχε προγραμματίσει να τυλίξει την Αψίδα του Θριάμβου με αστραφτερό ασήμι και μπλε πανί τον Σεπτέμβριο του 2020. Η προσωρινή κατασκευή με τίτλο « L’Arc de Triomphe, Wrapped», απαιτούσε 25.000 τετραγωνικά μέτρα ανακυκλώσιμου υφάσματος πολυπροπυλενίου και 7.000 μέτρα κόκκινου σχοινιού. Παράλληλα στο κέντρο της πρωτεύουσας, το Πομπιντού, θα παρουσιαζόταν μια έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Κρίστο και της συζύγου του Ζαν Κλόντ. Tο έργο όπως υποστηρίζουν οι συνεργάτες του στο Facebook, παραμένει στα σκαριά για την περίοδο 18 Σεπτεμβρίου έως 3 Οκτωβρίου.
Σε όλη του τη ζωή, ο Κρίστο δούλευε με τη σύζυγό του Ζαν Κλόντ, την όποια γνώρισε στο Παρίσι το 1958. Το ζευγάρι έζησε στο Παρίσι από το 1958 έως το 1964, όπου ανέπτυξε για πρώτη φορά τα σχέδιά τους για τη δημιουργία έργων τέχνης σε δημόσιους χώρους. Με την ιδέα της περιτύλιξης δομών διερευνούν την υλική παρουσία κτιρίων – μετατρέποντας κάτι στερεό και μόνιμο σε κάτι παροδικό και ελαφρύ.
Pont Neuf Wrapped, Paris, 1975-85
Το 1962, ο Κρίστο άρχισε να μελετά την Αψίδα του Θριάμβου για μια πιθανή εγκατάσταση, δημιουργώντας σκίτσα ενός πιθανού έργου μέχρι τη δεκαετία του 1970 και του 1980. Αντ ‘αυτού, το ζευγάρι μεταμόρφωσε με περιτύλιγμα τη γέφυρα Ποντ Νεφ στο Παρίσι το 1985.
35 χρόνια μετά τον Pont-Neuf, και 10 χρόνια μετά το θάνατο της Ζαν Κλοντ ήταν πρόθυμος να εργαστεί ξανά στο Παρίσι για να πραγματοποιήσει το έργο τους για την Αψίδα του Θριάμβου.
Wrapped Coast, Sydney, Australia, 1968-69
Wrapped Monument to Vittorio Emanuele II, Milan, 1970
Ήταν ζευγάρι καλλιτεχνών που δημιούργησε έργα κυρίως σε δημόσιους χώρους. Στα πρώιμα έργα τους ανήκουν: το “Wrapped Coast” στην Αυστραλία, το “Wrapped Monument” στο Μιλάνο και το “Valley Curtain” στο Κολοράντο.
Valley Curtain, Colorado, 1970-72
Στα διασημότερα έργα τους περιλαμβάνεται: το “Wrapped Roman Wall” στην Ρώμη, το “Running Fence” στην Καλιφόρνια, το “Surrounded Islands” στο Μαϊάμι, το “Pont Neuf”στο Παρίσι και το τύλιγμα του Reichstag στο Βερολίνο.
Wrapped Roman Wall, Rome, 1973-74
Running Fence, California, 1972-76
Surrounded Islands, Miami, 1980-83
Wrapped Reichstag, Berlin, 1971-95
Ο Κρίστο και η Ζαν Κλοντ, πίστεψαν πολύ στο έργο τους και έκαναν μεγάλη υπομονή σε όλη τη διάρκεια της παραγωγικής ζωής τους. Η αναμονή των απαντήσεων από κυβερνήσεις που άλλαζαν συχνά ήταν σχεδόν βασανιστική. Περίμεναν 32 χρόνια για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους «Wrapped Trees», στο Berower της Ελβετίας, σχεδόν 25 χρόνια για να πάρουν πράσινο φως και να εγκαταστήσουν το αλησμόνητο στους Νεοϋορκέζους έργο τους “The Gates” στο Central Park, 24 χρόνια μέχρι να δώσει η γερμανική κυβέρνηση άδεια για να τυλίξουν το Ράιχσταγκ στο Βερολίνο σε ασημένιο ύφασμα, 10 χρόνια μέχρι οι γαλλικές αρχές να εγκρίνουν το «τύλιγμα» της Pont Neuf στο Παρίσι με ύφασμα στο χρώμα της σαμπάνιας, 7 χρόνια για να καταφέρουν να φυτέψουν ένα δάσος από ομπρέλες σε ορυζώνες κοντά στο Τόκιο και κατά μήκος των λόφων της Νότιας Καλιφόρνιας.
TheUmbrellas, Japan-USA, 1984-91
Wrapped Trees, Switzerland, 1997-98
Τα έργα του Κρίστο και της Ζαν Κλοντ δείχνουν τη δύναμη της τέχνης να μεταμορφώνει το τοπίο. Είναι κατορθώματα της μηχανικής. Φαίνονται παράξενα στη σύλληψή τους και κινούνται με τα στοιχεία της φύσης, την βροχή, τον αέρα, φωσφορίζουν στο φως, δημιουργούν παράξενους όγκους στο σκοτάδι χάνονται και εμφανίζονται πίσω από δέντρα, σκεπάζουν με ένα τρόπο σχεδόν ιδιοφυή τα νερά. «Όλα τα έργα μας αφορούν πραγματικά πράγματα – πραγματικό άνεμο, τον ήλιο πραγματικό, πραγματικό υγρό, πραγματικό κίνδυνο, πραγματικό δράμα. Και αυτό είναι πολύ αναζωογονητικό για μένα», λέει ο Κρίστο.
The Gates, Central Park, New York City, 1979-2005
Ο κριτικός τέχνης Ντέιβιντ Μπέρντον έχει περιγράψει τα περιτυλίγματα του Κρίστο ως «αποκάλυψη μέσω της απόκρυψης». Τα έργα τους εξαφανίζονται όταν τελειώνουν και μένουν μόνο τα προσχέδια και κάποια κολάζ. Χρειάζεται πολύ μεγαλύτερο θάρρος για να δημιουργήσει πράγματα που προορίζονται να εξαφανιστούν απ’ ότι για να δημιουργήσεις πράγματα που προορίζονται να μείνουν».
The Floating Piers, Lake Iseo, Italy, 2014-16
Περισσότερες πληροφορίες:
https://christojeanneclaude.net/
