Ποιος είναι ο σχεδιαστής που ταυτίστηκε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο με την καινοτομία και την ανατρεπτική δημιουργικότητα;

 

Το “enfant terrible” (κακό παιδί) γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1952 στη γραφική Arcueil. Μοναχοπαίδι μιας μεσοαστικής οικογένειας, μεγάλωσε ουσιαστικά μαζί με τη γιαγιά του, την οποία θαύμαζε. Η ίδια βοηθούσε τις γυναίκες να αναβαθμίσουν την γκαρνταρόμπα τους, προκειμένου να σώσουν τη σχέση τους, με τον μικρό Jean-Paul να παρακολουθεί τις συνεδρίες.

 

 

Καθώς μεγάλωνε άρχισε να εκδηλώνει έντονα την αγάπη του για τη μόδα, στέλνοντας σχέδιά του σε διάσημους fashion designers της εποχής, όπως ο Pierre Cardin, ο οποίος λάτρεψε τα σχέδια του δεκαοχτάχρονου τότε Gaultier και τον προσέλαβε για βοηθό του. Ένα χρόνο αργότερα δούλεψε στο πλάι του σχεδιαστή Jacques Esterel, αμέσως μετά στον Jean Patou, ενώ το 1974 επέστρεψε στον οίκο Cardin, διευθύνοντας την boutique του στις Φιλιππίνες. Δυο χρόνια αργότερα ξεκίνησε τη δική του σειρά ρούχων και από τις πρώτες πελάτισσές του ήταν η Πρώτη Κυρία των Φιλιππίνων, γνωστή για το ιδιαίτερο στυλ της.

 

Την πρώτη συλλογή του, την οποία παρουσίασε στο παρισινό πλανητάριο, τη δημιούργησε με δικές του οικονομίες αλλά και χρήματα που δανείστηκε από συγγενείς και φίλους. Η αρχή είχε γίνει…

 

 

Ο Gaultier μέσα σε δύο χρόνια ήταν πια δημοφιλής και τα ρούχα του πωλούνταν στις καλύτερες boutiques του Παρισιού. Το 1982 άνοιξε τον δικό του οίκο μόδας, αντλώντας έμπνευση από την κουλτούρα του δρόμου. Έχει δημιουργήσει συλλογές από σακούλες σκουπιδιών και τενεκεδάκια, ενώ ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε diversity μοντέλα στις πασαρέλες του.

 

Τα διάσημα μέχρι και σήμερα corset dresses εμφανίστηκαν στις πασαρέλες του Gaultier στις αρχές των 80’s μετατρέποντάς τα από “βασανιστήριο” σε δείγμα της γυναικείας δύναμης, ενώ οι αντρικές φούστες του, γκρέμισαν τις έμφυλες νόρμες.

 

 

Ο Gaultier γνώρισε τη Madonna το 1987, μια γνωριμία που έμελλε να σηματοδοτήσει μια νέα εποχή για τη μόδα. Η τραγουδίστρια ζήτησε από τον Gaultier να σχεδιάσει για το “Blond Ambition tour” 358 κοστούμια. Το ροζ σατέν κορμάκι-κορσές με το κωνικό μπούστο πάνω από το μαύρο παντελόνι θα μείνει για πάντα στο πάνθεον της μόδας, ως η εμβληματικότερη δημιουργία του Γάλλου coutourier.

 

 

 

Το 1993 λάνσαρε το πρώτο του προσωπικό άρωμα, “Classique”, με το χαρακτηριστικό μπουκάλι του σε σχήμα γυναικείου σώματος, το οποίο πήρε πολλές διαφορετικές μορφές μέσα στα χρόνια .

 

Ο οίκος Gaultier βρίσκεται ανάμεσα στην επίσημα αναγνωρισμένη ενδεκάδα του “Chambre Syndicale de la Haute Couture”, το οποίο με αυστηρά κριτήρια ορίζει την αληθινή υψηλή ραπτική, ενώ το 2001 έλαβε από το γαλλικό κράτος το “Τάγμα της Λεγεώνας της Τιμής”.

 

 

 

Επί επτά χρόνια υπήρξε ο head designer της Hermès, μία από τις όχι και πιο επιτυχημένες συνεργασίες του, καθώς θεωρήθηκε ότι δεν μπόρεσε να εκφράσει επαρκώς τη ματιά του γαλλικού οίκου. Από την πρώτη του couture collection το 1997 έως και σήμερα, έχει ντύσει τα μεγαλύτερα ονόματα της μουσικής και κινηματογραφικής βιομηχανίας.

 

 

Στενοί ήταν πάντα οι δεσμοί του με τον κινηματογράφο, μάλιστα έλαβε το César Award το 1997 για τα κοστούμια της ταινίας “Το πέμπτο στοιχείο”, ενώ είναι ο πρώτος σχεδιαστής μόδας που αποτέλεσε μέλος της επιτροπής του φεστιβάλ των Καννών, το 2012.

 

 

 

Η αγαπημένη του γιαγιά ήταν εκείνη που του εμφύσησε την αγάπη για τα φαντασμαγορικά shows, όπως εκείνα του διάσημου καμπαρέ, Folies Bergère. Από εκεί εμπνεύστηκε και το διάσημο πια “Fashion Freak Show”, με το οποίο θέλησε να αποχαιρετήσει τον κόσμο της μόδας.

 

 

To κύκνειο άσμα του μαέστρου της μόδας πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο, στο Théâtre du Châtelet της γαλλικής πρωτεύουσας. Ο σχεδιαστής είχε ανακοινώσει με ένα χιουμοριστικό βίντεο στο Twitter ότι θα ήταν το τελευταίο fashion show της καριέρας του.

 

 

Το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά το αστείρευτο ταλέντο του εξηνταεπτάχρονου πια “κακού παιδιού” της μόδας, που κατάφερε μέσα σε μία βραδιά να χωρέσει μισό αιώνα δημιουργίας. στο πιο ξέφρενο fashion party.

 

Á bientôt monsieur Gaultier!

 

 

 

“I like to look at things from an unusual perspective and question what’s expected.”

J.P Gaultier