Home / Wellness  / Health  / Μπορεί ένα φυτό εσωτερικού χώρου να βελτιώσει την ψυχική μας υγεία;

Μπορεί ένα φυτό εσωτερικού χώρου να βελτιώσει την ψυχική μας υγεία;

Αποδεδειγμένα μπορεί!

Λένε ότι αν δεν μπορείς να φροντίσεις ένα φυτό, δε θα βρεις ποτέ την αληθινή αγάπη…Φαίνεται ότι κάτι τέτοιο ισχύει σε μεγάλο βαθμό, αν αναλογιστούμε τις θετικές επιδράσεις, που έχει το πράσινο στοιχείο πάνω μας, σε φυσικό και συναισθηματικό επίπεδο.

 

Σύμφωνα με επιστημονική έρευνα της εφημερίδας “Journal of Physiological Anthropology”, η φροντίδα ενός φυτού στον χώρο μας, έχει την ιδιότητα να μειώνει την αρτηριακή πίεση, περιορίζοντας παράλληλα το αίσθημα πόνου και τις κρίσεις πανικού, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει το αίσθημα ευτυχίας.

 

 

Μάλιστα κάποια νοσοκομεία, όπως το NYU Langone Tisch, έχουν δημιουργήσει ειδικά προγράμματα κηπουρικής για τους ασθενείς, με σκοπό την καλυτέρευση της υγείας τους.

 

Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία δύο χρόνια τα φυτά εσωτερικού χώρου έχουν κατακλείσει τα social media, ως έναν τρόπο για να δώσουμε μια νότα φρεσκάδας και οξυγόνου στο σπίτι μας αλλά και -χωρίς να το ξέρουμε- ως ένα φυσικό αντικαταθλιπτικό.

 

Όπως δηλώνει η Rebecca Bullene, ιδρύτρια της Greenery NYC, η οποία εξειδικεύεται στο urban landscaping, προσφέροντας υπηρεσίες φύτευσης μικρών και μεγάλων εξωτερικών και εσωτερικών χώρων, θεωρεί πως για τον καθένα μας υπάρχει το ιδανικό φυτό. Ανάλογα με τον επαγγελματικό μας προσανατολισμό, τα ωράριά μας, τη συχνότητα με την οποία ταξιδεύουμε αλλά και το πόσο φωτεινό είναι το σπίτι μας, πρέπει να κάνουμε την κατάλληλη επιλογή φυτού.

 

 

Υπάρχουν π.χ φυτά που απαιτούν τη μικρότερη δυνατή φροντίδα, όπως το πότισμα σχεδόν μια φορά τον μήνα και άλλα που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.

 

Αν πάλι είμαστε σίγουροι ότι δε θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στην απαιτούμενη φροντίδα τους, οι ειδικοί προτείνουν να αρκεστούμε στα τεχνητά φυτά, με μοναδικό μας μέλημα να ξεσκονίζουμε τα φύλλα τους….

 

 

 

[email protected]

Οne quote, my point of view... “Let me live, love, and say it well in good sentences” Sylvia Plath