Μία πρωτοποριακή καλλιτέχνις, για τα δεδομένα της Ελλάδας -και όχι μόνο- με οικογενειακές ρίζες στην τέχνη και μία εντελώς φρέσκια προσωπική ματιά πάνω σε αυτήν. Η Ιωάννα Μαργέλη δημιουργεί έργα τέχνης με καλλυντικά και μας μιλάει για αυτά, αλλά και για τη δική της δημιουργική ιστορία…

Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την τέχνη; Και πώς θα περιγράφατε την εμπειρία σας ως εικαστικός μέχρι σήμερα;

Η ενασχόλησή μου με την ζωγραφική ξεκίνησε από την στιγμή που ξεκίνησα να κάνω τα πρώτα μου βήματα. Οι αναμνήσεις που έχω από μικρή, είναι να έχω στα χέρια μου πινέλα και τα ρούχα μου να είναι γεμάτα χρώματα. Άλλωστε, προέρχομαι από οικογένεια με παππού και μητέρα ζωγράφους. Η χαρακτηριστική μυρωδιά της λαδομπογιάς έχει τη θέση της στις μνήμες από την παιδική μου ηλικία. Έτσι, λοιπόν, μεγαλώνοντας στο μυαλό μου είχα ως στόχο να σπουδάσω στη Σχολή Καλών Τεχνών, κάτι το οποίο έκανα.

Γίνατε ευρέως γνωστή λόγω της “ιδιαιτερότητας” των έργων σας, τα οποία δημιουργείτε με καλλυντικά! Πώς ακριβώς προέκυψε αυτή η ομολογουμένως πολύ πρωτότυπη ιδέα;

Αγάπησα πολύ την ζωγραφική και θέλησα να δημιουργήσω κάτι δικό μου. Προσπάθησα αρκετά, έκανα διάφορες δοκιμές και μια μέρα σκέφτηκα να συνδυάσω τις δυο αγάπες μου μαζί. Τη ζωγραφική και τα καλλυντικά. Φυσικά έκανα διάφορες προσπάθειες, πειραματίστηκα με υλικά, τρόπο δουλειάς, τεχνικές και προσπάθησα να ανταπεξέλθω σε όλες τις δυσκολίες.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ρίσκο ή δυσκολία στη δουλειά σας και τι είναι αυτό, που απολαμβάνετε περισσότερο;

Κάθε φορά που ξεκινάω ένα έργο, είναι ένα ρίσκο για εμένα και φυσικά το ίδιο το υλικό μπορεί να σε οδηγήσει κάπου αλλού, αλλά όταν τα καταφέρνω πραγματικά το απολαμβάνω.

Πώς θα χαρακτηρίζατε την κουλτούρα μας ως λαός, αναφορικά με την Τέχνη; Δείχνει ενδιαφέρον ο Έλληνας σε νέες μορφές και είδη Τέχνης; Και πόσο “βοηθητικός” είναι ο ρόλος του κράτους στην ανάδειξή τους;

Οι Έλληνες νομίζω ότι δεν είναι εύκολο να δεχτούν νέα πράγματα. Το ίδιο έργο στο εξωτερικό, έχει διαφορετική αντιμετώπιση σε σχέση με εδώ. Βέβαια, τα νέα παιδιά τα οποία έχουν περισσότερα ερεθίσματα και εικόνες από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να δεχτούν διαφορετικά κάτι καινούργιο. Το κράτος δύσκολα θα σε βοηθήσει και φυσικά εκτός από την απίστευτη γραφειοκρατία, που έχεις να αντιμετωπίσεις, ακόμα και για να κατοχυρώσεις μια τεχνική, πρέπει να βρεις και τον κατάλληλο υπάλληλο ο οποίος θα έχει διαφορετικό τρόπο σκέψης. Ό,τι βήματα έκανα μέχρι τώρα σε αυτό το κομμάτι ήταν ώρες δουλειάς και προσπάθειας επικοινωνίας με διάφορες εταιρείες και περιοδικά. Ευτυχώς βρήκα ορισμένους ανθρώπους οι οποίοι πίστεψαν σε αυτό που κάνω και βοήθησαν με τον τρόπο τους.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια και ποιος παραμένει ο μεγαλύτερος στόχος σας για το μέλλον;

Προσωπικά θέλω να συνεχίσω να δημιουργώ, να εξελίσσω την τεχνική μου, να δοκιμάζω καινούργια υλικά και τεχνικές και φυσικά θα ήθελα να καταφέρω να έχω μια συνεργασία με μια μεγάλη εταιρεία.

Brief Q & A

Αγαπημένο ρεύμα τέχνης: Αναγεννησιακή ζωγραφική (15ος αιώνας Φλωρεντία)

Αγαπημένη δεκαετία: Θα ήθελα να ζούσα την δεκαετία 60 στο Παρίσι.

Δε μπορώ να ζήσω χωρίς: Χωρίς τη ζωγραφική

Αν δεν ήμουν εικαστικός θα ήμουν: Δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου διαφορετικά.