Home / Good Life  / Η ταινία Ηλεκτρικός Κύκνος στο 60ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Η ταινία Ηλεκτρικός Κύκνος στο 60ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ο “Ηλεκτρικός Κύκνος” είναι η ταινία που πρέπει να δείτε σήμερα στο Φεστιβάλ. 

Μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Βενετίας 2019 και τη συμμετοχή της σε διεθνή φεστιβάλ όπως της Valdivia (Βραβείο επιτροπής, Βραβείο Κοινού), Διεθνές Φεστιβάλ Κιν/φου Αθήνας, Ρέικιαβικ, Τίρανα, Ουψάλα, Ρίο Ντε Τζανέιρο, Κύπρου, Recife Brazil κ.α., ο Ηλεκτρικός Κύκνος (Electric Swan) της Κωνσταντίνας Κοτζαμάνη κάνει μια στάση στο 60ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όπου θα προβληθεί στις 8 Νοεμβρίου στις 23.00 στην αίθουσα Μακεδονικόν (σε κοινή προβολή με την ταινία Olla της Ariane Labed).

Η ταινία, που είναι συμπαραγωγή Γαλλίας (Ecce Films), Αργεντινής (Un Puma) και Ελλάδας (Homemade Films), γυρίστηκε εξολοκλήρου στην πόλη του Μπουένος Άιρες στην ισπανική γλώσσα.

 

Η ταινία Ηλεκτρικός Κύκνος στο 60ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Η ταινία Ηλεκτρικός Κύκνος στο 60ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Σύνοψη


Υποτίθεται πως τα κτίρια δεν κουνιούνται. Αλλά στη Λεωφόρο Λιμπερταδόρ 2050, ένα κτίριο κουνιέται. Μια περίεργη ναυτία εισχωρεί στους τοίχους και αποσυντονίζει τους κατοίκους. Αυτοί που ζουν στους ψηλούς ορόφους φοβούνται οτι θα πέσουν- αυτοί που μένουν από κάτω φοβούνται οτι θα πνιγούν.

 

Η ταινία Ηλεκτρικός Κύκνος στο 60ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

 

Κάποιες σκέψεις για την ταινία.

Ηλεκτρικοί θυρωροί, ηλεκτρικοί κύκνοι, σκυλιά στα πάρκα, γαβγίσματα, Ρεγκετόν : το πρόσωπο του Μποένος Άιρες που μοιάζει με το δικό μου πρόσωπο κάθε φορά που αντικρύζω την πόλη αυτή. 

Έζησα στο Μπουένος Άιρες για δυο όλόκληρα χρόνια.  Το σπίτι μου ήταν 5 λεπτά από τη Λίμνη με τους Κύκνους στο πάρκο Rosedal και την Avenida Libertador, η λεωφόρος των Μπουρζουάδων όπως την αποκαλούν. Έξω από το παράθυρό μου ο πανύψηλος πύργος του Τινέλι που σείεται στην ταινία. 

Την πρώτη μέρα που έφτασα στην πόλη αυτή, έκανα μια βόλτα στη γνωστή λίμνη. Ήταν ένα τροπικό πρωινό γεμάτο τουρίστες.  Μια οικογένεια Κινέζων χάζευαν έναν κύκνο που επέπλεε νωχελικά στη λίμνη. Το πουλί έμοιαζε ακίνητο από την αποπνιχτική ζέστη. Ένας από τους Κινέζους τουρίστες γυρίζει ξαφνικά και με ρωτάει αν ο κύκνος είναι ηλεκτρικός ή όχι. Δεν κατάλαβα την ερώτηση. Σοκαρίστηκα. Τον ρώτησα τί εννοεί. Στο μικρό πάρκο της πόλης τους μου εξηγεί, υπάρχουν ηλεκτρικά πουλιά μινιατούρες που φέρνουν βόλτα για τους τουρίστες.  Η φράση “Ηλεκτρικός Κύκνος” βούιζε στα αυτιά μου τις επόμενες μέρες. Μου φάνηκε υπέροχη εικόνα.  Είναι ηλεκτρικός ο κύκνος ή όχι;  Έτσι γεννήθηκε και η σύλληψη της ταινίας. Προσπαθώντας να ερμηνέυσω μια πόλη. Και εγώ από τη μεριά του τουρίστα.

Στην αρχή δυσκολεύτηκα να κατανοήσω τους νόμους της.  Αν τη συγκρίνεις με ευρωπαικές εικόνες το Μποένος Άιρες είναι μια τεράστια αποικιακή πόλη. Η πυραμίδα των τάξεων αποτυπώνεται στην αρχιτεκτονική. Μια γεωμετρία με οξύμωρα σχήματα φτώχειας και πλούτου. Πάνω σε αυτό τον αλλόκοτο χάρτη της πόλης το αρτ νουβό μπλέκεται με τη φαβέλα και ο ουρανοξύστης με τη λαμαρίνα. 

Για αυτό διάλεξα τη δομή ενός ψηλού κτιρίου που τρέμει. Τα ψηλά κτίρια είναι ασταθείς κατασκευές. Φτιάχνονται από ελαστικά υλικά που δεν σπάνε όταν λικνίζονται με τον αέρα. Όσο πιο ψηλά είσαι τόσο πιο πολύ κουνιέσαι. Υπάρχει όρος για αυτό : Μotion Sickness of a moving building. Αλλά η ταινία καταπιάνεται με την ελαστική αστάθεια της ταξικής πυραμίδας. Ο φόβος και η εντροπία του πλούτου. Αυτοί που είναι στην κορυφή φοβούνται οτι θα πέσουν, αυτοί που είναι στον πάτο φοβούνται οτι θα πνιγούν. 

Ο Ηλεκτρικός Κύκνος είναι μια σουρεαλιστική μικρογραφία του Μπουένος Άιρες.  Ένας διαβρωτικός μαγικός ρεαλισμός ανοίγει ρωγμές ανάμεσα στις μεσοτοιχίες και διαπερνά τους ορόφους. Μια πολυκατοικία γεμάτη σκυλιά κι όμως δεν ακούς τα γαβγίσματα.  Ακούς το ταβάνι που τρίζει και τον πολυέλαιο στο μεγάλο σαλόνι  που είναι έτοιμος να πέσει. Όλο το κτίριο τρέμει γιατί και οι κάτοικοι τρέμουν… ονειρεύονται, μισούν, λατρεύουν, κλαίνε, ανοίγουν τρύπες στους τοίχους και λιώνουν όταν εισβάλλει η μελωδία της Λίμνης των Κύκνων.

 

 

Λίγα λόγια για τη σκηνοθέτη Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη. 

Η Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη γεννημένη στην Κομοτηνή, αρχικά σπούδασε φαρμακευτική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια αποφοίτησε από το τμήμα Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Οι ταινίες της έχουν κάνει πρεμιέρα στα μεγαλύτερα διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου όπως το Φεστιβάλ Καννών, Βερολίνου, Λοκάρνο και έχουν κερδίσει πολυάριθμα βραβεία.

Εχει τιμηθεί δύο φορές από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου με το βραβείο της καλύτερης ταινίας μικρού μήκους ενώ ήταν υποψήφια για το αντίστοιχο βραβείο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας EFA (European Academy Awards) τις χρονιές 2015 και 2017 αντίστοιχα.

Το 2017, με υποτροφία από το Ωνάσειο Ίδρυμα, φοίτησε για ένα χρόνο στην κινηματογραφική σχολή του Μπουένος Άιρες όπου και ανέπτυξε το σενάριο της μεγάλου μήκους ταινίας Titanic Ocean (Τιτανικός Ωκεανός) με σύμβουλο σεναρίου τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Agustin Mendilaharzu. Το σενάριο της ταινίας έχει επιλεγεί στα Torino FeatureLab 2018, Faliro House | Sundance Mediterranean Screenwriters Workshop 2018, Cinemart 2019, Τies that Bind 2019 και βρίσκεται σε διαδικασία χρηματοδότησης.

 

Συντελεστές

Ηθοποιοί
Carlos Aduviri, Nelly Prince, Elisa Massino, Nikita Zuckerberg, Susana Pampín
Σενάριο/ Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη
Διεύθυνση φωτογραφίας: Roman Kasseroller
Μοντάζ: Σμαρώ Παπαευαγγέλου
Μουσική: Γιάννης Βεσλεμές
Σκηνικά: Lucia Carnicero
Κοστούμια: Greta Ure
Ηχος: Περσεφόνη Μήλιου, Simon Apostolou
Παραγωγoί: Emmanuel Chaumet, Caroline Demopoulos
Συμπαραγωγοί: Μαρία Δρανδάκη, Victoria Marotta
Παραγωγή: Ecce Films, Un Puma, Homemade Films, ARTE France, Centre National du Cinéma et de l’image Animée με την υποστήριξη Procirep Angoa, Universidad Del Cine (FUC), Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
Διάρκεια: 40’

[email protected]

Αληθινό παιδί του Ιούλη, λατρεύω τη θάλασσα και το θερινό σινεμά, ενώ αν με ρωτήσεις ποιος είναι ο αγαπημένος μου προορισμός, θα σου απαντήσω “η Βαρκελώνη” - χωρίς δισταγμό! Στην ταινιοθήκη μου σίγουρα θα βρεις τα άπαντα του Almodovar, αλλά και επιλεγμένες ταινίες της χρυσής εποχής του Hollywood, όπως το “Όσα παίρνει ο άνεμος”!