Η απαστράπτουσα ηθοποιός που μεσουράνησε στο ελληνικό σινεμά των 60s και έγινε η «Ζωίτσα» όλων των Ελλήνων.
Η Ζωή Λάσκαρη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 12 Δεκεμβρίου 1944. Όταν ήταν ακόμη βρέφος έχασε τον πατέρα της και λίγο αργότερα την μητέρα της και μεγάλωσε με τον παππού και την γιαγιά. Παρά τις δυσκολίες της παιδικής της ηλικίας, η εύθυμη και τολμηρή της φύση σε συνδυασμό με την αστείρευτη δίψα της για ζωή και τη ζηλευτή ομορφιά της, την οδήγησαν σε ηλικία μόλις δεκαπέντε ετών σε διαγωνισμό καλλιστείων, όπου και κέρδισε τον τίτλο της Σταρ Ελλάς. Το 1959 στα καλλιστεία της Γλυφάδας, είχε την πρώτη της επαφή με τον αστραφτερό χώρο του θεάματος, όταν γοήτευσε τον κινηματογραφικό παραγωγό της, Φίνος Φιλμς, Φιλοποίμην Φίνο.
Ο Φίνος ήταν ο άνθρωπος, που την ξεχώρισε και διέκρινε το πηγαίο ταλέντο της. Ήταν εκείνος, που την έπεισε να γίνει ηθοποιός και της προσέφερε αποκλειστικό συμβόλαιο συνεργασίας με την πιο σημαντική ελληνική εταιρία παραγωγής, στο χώρο του σινεμά. Το 1961 της πρότεινε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον «Κατήφορο» και την μεταμόρφωσε σε Ζωή Λάσκαρη από Ζωή Κουρούκλη. Η σχέση με τον Φίνο ήταν μια σχέση ζωής καθώς υπήρχε αμοιβαία αγάπη, η ίδια άλλωστε είχε δηλώσει πως τον έβλεπε σαν πατέρα της και αντίστοιχα ο Φίνος ήθελε να την υιοθετήσει. Ο «Κατήφορος» του Γιάννη Δαλιανίδη ήταν το βάπτισμα του πυρός για μια σπουδαία καριέρα στο ελληνικό σινεμά. Στη συνέχεια ακολούθησαν και άλλες επιτυχημένες ταινίες με εκείνη πρωταγωνίστρια όπως ο «Νόμος 4000», «Στεφανία», «Μερικοί το Προτιμούν Κρύο», «Κορίτσια για Φίλημα» και «Οι Θαλασσιές οι Χάντρες».
Η Ζωή Λάσκαρη θεωρείτο «sex symbol» της χρυσής εποχής του παλιού ελληνικού σινεμά και αποτέλεσε αντικείμενο του πόθου πολλών ανδρών. Αφενός λόγω της κινηματογραφικής της εικόνας, που την ήθελε μοιραία και ασυμβίβαστη γυναίκα και αφετέρου λόγω της εξαιρετικής ομορφιάς και του αγαλματένιου της κορμιού, που προκάλεσαν ακαριαία τον ανδρικό θαυμασμό. Όμως η ηθοποιός λόγω της σεμνότητάς της ποτέ δεν επηρεάστηκε από τις εκδηλώσεις θαυμασμού και ποτέ δεν διεκδίκησε τέτοιους τίτλους. Φαίνεται, πως ήθελε να είναι για όλους η χαρούμενη και εξωστρεφής Ζωίτσα, με το χαρακτηριστικό δυνατό γέλιο της.
Από τις πιο γνωστές σχέσεις της ήταν εκείνη με τον Τόλη Βοσκόπουλο, ο οποίος τραγούδησε για κείνη το άσμα «ξανθιά αγαπημένη Παναγιά». Η Ζωή Λάσκαρη παντρεύτηκε 2 φορές. Ο πρώτος της γάμος ήταν με τον επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο, με τον οποίο απέκτησε την κόρη της Μάρθα και ο δεύτερος γάμος της, που διήρκησε 41 χρόνια, ήταν με τον ποινικολόγο Αλέξανδρο Λυκουρέζο, με τον οποίο απέκτησε την δεύτερη κόρη της, Μαρία-Ελένη.
Η Ζωή Λάσκαρη ασχολήθηκε και με το θέατρο, το οποίο αγαπούσε πάρα πολύ. Πρωταγωνίστησε σε πολυάριθμες θεατρικές παραστάσεις και συνεργάστηκε με σπουδαίους σκηνοθέτες, όπως ο Μιχάλης Κακογιάννης, Ανδρέας Βουτσινάς, Μίνως Βολανάκης, Σταμάτης Φασουλής, Άντολφ Σαπίρο, Σταύρος Τσακίρης και Γιάννης Δαλιανίδης. Το 2003 ίδρυσε στον πολυχώρο «Αθηναΐδα» τη δική της θεατρική σκηνή, στην οποία αφοσιώθηκε και το 2013 η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου την τίμησε για τη συνολική προσφορά της στην 7η τέχνη.
Η διάσημη σταρ και μεγάλη πρωταγωνίστρια του παλιού ελληνικού σινεμά, Ζωή Λάσκαρη, έφυγε αιφνίδια από ανακοπή καρδιάς στις 18 Αυγούστου 2017 στο εξοχικό της στο Πόρτο Ράφτη, σε ηλικία 73 ετών.
