Home / Famous Talks  / ΕΚΜΕΚ: “Η τέχνη αγγίζει βαθιά τους ανθρώπους και υπό αυτή την έννοια είναι ένα όπλο”

ΕΚΜΕΚ: “Η τέχνη αγγίζει βαθιά τους ανθρώπους και υπό αυτή την έννοια είναι ένα όπλο”

Μια μουσική παρέα από τη Θεσσαλονίκη, που συστήθηκε το 2009 στο κοινό και έκτοτε κατάφερε να γίνει ένα από τα πιο αγαπημένα ελληνικά συγκροτήματα. Κάπως έτσι οι ΕΚΜΕΚ βρέθηκαν από τον βορρά στον νότο, συνεχίζοντας να μας παρασύρουν μέχρι σήμερα στους δυναμικούς ρυθμούς τους. Συνδυάζουν με μαεστρία διαφορετικά μουσικά ακούσματα, καταφέρνοντας σε κάθε τους live εμφάνιση, να μας ξεσηκώνουν! Ο τραγουδιστής και κιθαρίστας του συγκροτήματος, Αλκιβιάδης Κανίδης, μας μιλά για τη φρέσκια ματιά των ΕΚΜΕΚ, τις μουσικές που τους διαμόρφωσαν καλλιτεχνικά και όσα πρέπει να περιμένουμε από εκείνους.

 

Είστε ένα συγκρότημα γέννημα-θρέμμα θεσσαλονικιώτικο. Τι θυμάστε από εκείνα τα πρώτα βήματά σας στη συμπρωτεύουσα; Αναπολείτε στιγμές σας;

Είχαμε την ορμή και τη δίψα του ξεκινήματος, ζούσαμε την αγωνία του να βρούμε την ταυτότητα και τη θέση μας στον κόσμο και ήμασταν τυχεροί, καθώς η ανταπόκριση του κοινού και των ραδιοφώνων ήταν πολύ θετική. Προσωπικά χαίρομαι και τιμώ την πορεία μας εώς εδώ, αλλά δεν αναπολώ. Κοιτάω πάντα μόνο μπροστά. Εξάλλου βιώνω συνέχεια δημιουργικά και καλλιτεχνικά πολύ όμορφα πράγματα και μάλιστα τώρα πια αρκετά πιο επιλεκτικά και συνειδητά.

 

Ποια η γνώμη σας για τη διαμόρφωση της μουσικής πραγματικότητας στη Θεσσαλονίκη; Τι έχει αλλάξει σε σχέση με την εποχή που εσείς δημιουργούσατε και εμφανιζόσασταν στις μουσικές σκηνές της;

Εμφανιζόμαστε ακόμη στις σκηνές της Θεσσαλονίκης και δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Η ανάγκη των καλλιτεχνών για δημιουργικότητα παραμένει ίδια, όπως επίσης και η ανάγκη του κοινού να δει και να ακούσει όμορφα και καλοφτιαγμένα πράγματα, έχει αλλάξει, όμως, πολύ η οικονομική συγκυρία. Η θετική πλευρά είναι πως μπορεί να σε απελευθερώσει και να σε βοηθήσει να δεις τι θέλεις πραγματικά. Να σε απαλλάξει από τα περιττά.

 

 

Το έθνικ μουσικό υπόβαθρο είναι φανερό στα τραγούδια σας. Ποιες είναι οι μουσικές που αγαπάτε και θεωρείτε ότι σας έχουν επηρεάσει και διαμορφώσει καλλιτεχνικά;

Είμαστε πέντε άνθρωποι στους ΕΚΜΕΚ και καθένας έρχεται από διαφορετική αφετηρία. Εγώ έρχομαι από την ελληνική τραγουδοποιία των τελευταίων τριών δεκαετιών, ο Σάκης από την ηλεκτρονική μουσική παραγωγή, ο Γιώργος από κάποια παρακλάδια του αυτοσχεδιασμού και ο Στέργιος από την αμερικάνικη funk. Θεωρώ, όμως, πως κάναμε πάντα ελληνικό τραγούδι και ότι αυτός ο όρος είναι αρκετά ελαστικός, ώστε να χωρέσει οποιαδήποτε επιρροή εφόσον γίνεται με γούστο και αγάπη.

 

Υπάρχουν συγκροτήματα -είτε ελληνικά είτε διεθνή- που αγαπάτε και θα θέλατε να συνεργαστείτε;

Ως προς τη συνεργασία για να είμαι ειλικρινής, όχι. Αγαπάμε πολλά όπως ήδη είπα, αλλά δεν έχουμε ως υψηλή προτεραιότητα κάποια συνεργασία. Εξάλλου όσες φορές έγινε ως τώρα, προέκυψε μέσα από την παρέα και αν γίνει πάλι, κάπως έτσι θα γίνει φαντάζομαι.

 

 

Πέρα από τις δικές σας συνθέσεις, έχετε ασχοληθεί  και με τη διασκευή παλιών ελληνικών τραγουδιών.  Τι είναι σημαντικό στη δημιουργία μιας διασκευής, που εσείς πάντα λαμβάνετε υπόψιν σας;

Δισκογραφικά έχουμε κυκλοφορήσει μία και μόνο διασκευή, πριν από μια δεκαετία στο πρώτο μας άλμπουμ. Το κάναμε για να συστηθούμε στο κοινό με κάτι πιο οικείο. Αν και βοήθησε στην αναγνωρισιμότητα του ονόματός μας, έδωσε σε ένα μέρος του κοινού τη λαθεμένη εικόνα, πως μας αφορούν οι διασκευές. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήταν κάτι που μας εξέφραζε και σίγουρα δεν εντάσσεται μέσα στις καλλιτεχνικές μας αγωνίες και ανάγκες. Για να το πω και με αριθμούς, έχουμε κυκλοφορήσει τρεις δίσκους, δηλαδή περίπου τριάντα τραγούδια και διασκευή ήταν το ένα. Και για να το πάω ακόμη παραπέρα, πιστεύω πως η εγχώρια μουσική παραγωγή δε χρειάζεται ούτε μισή διασκευή ακόμη.

 

Είναι λίγα τα ελληνικά συγκροτήματα που κατάφεραν να παραμείνουν “δεμένα” σε όλη την πορεία τους. Πόσο δύσκολο -ή εύκολο- είναι τελικά να συνυπάρξουν διαφορετικοί άνθρωποι σε μία μουσική ομάδα; Έχετε τα δικά σας συστατικά αρμονικής συνεργασίας και επιτυχίας;

Η αγάπη και ο σεβασμός βοήθησαν να μείνουμε μακριά από μεγάλους καυγάδες. Υπήρξαν και υπάρχουν εντάσεις αλλά μετά από τόσα χρόνια ξέρουμε πλέον τι είναι σημαντικό και τι δεν είναι. Όσες φορές η πραγματικότητα άλλαξε τις προτεραιότητες ή έφερε ανυπέρβλητες πρακτικές δυσκολίες για κάποιον από εμάς είχαμε αποχώρηση. Εξάλλου όλα έχουν αρχή μέση και τέλος.

 

 

Τι δε λείπει ποτέ από ένα live πρόγραμμά σας και τι θα λέγατε ότι είναι αυτό που χαρακτηρίζει τη σκηνική σας παρουσία;

Η ανάγκη για μοίρασμα και επικοινωνία. Αυτό καθορίζει τόσο το στήσιμο τους ζωντανού μας προγράμματος όσο και την ενέργεια με την οποία βγαίνουμε στην σκηνή. Μοιάζει κάπως σαν το σημαντικό μυστικό, που νιώθεις πως έχεις κρατήσει κρυφό πολύ καιρό και πρέπει να το μοιραστείς με άλλους.

 

 

Μοιραστείτε μαζί μας κάποιο περιστατικό από εμφάνισή σας, που δε θα ξεχάσετε ποτέ.

Κάποτε σε μια συναυλία στην επαρχία, μας κόψανε το ρεύμα γιατί παίζαμε ροκ που όπως είναι γνωστόν “είναι του διαβόλου”!

 

 

Το video clip του πρόσφατου τραγουδιού σας “Εγώ μεγάλωσα σα λύκος”, υπό τη σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Τόμτση, αναφέρεται στο ζήτημα της ομοφοβίας και των προκαταλήψεων, ενώ το τέλος του δίνει ένα σαφώς αισιόδοξο μήνυμα για τη νίκη της αγάπης. Τα τραγούδια σας είναι ένα μέσο για να επικοινωνήσετε τις προσωπικές σας απόψεις πάνω σε κοινωνικά προβλήματα; Η μουσική οφείλει να έχει και αυτόν τον ρόλο;

Η πρώτη υποχρέωση του καλλιτέχνη είναι να εκφράσει αυτό που έχει μέσα του, αυτό που τον “καίει”. Η δεύτερη, που είναι κοινή υποχρέωση όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως ιδιότητας, είναι να συμβάλλει να γίνει ο κόσμος λίγο καλύτερος. Η τέχνη αγγίζει βαθιά τους ανθρώπους και υπό αυτή την έννοια είναι ένα “όπλο”. Στο τελευταίο μας βιντεοκλίπ αποφασίσαμε να οπτικοποιήσουμε το “Εγώ μεγάλωσα σα λύκος” δείχνοντας την ερωτική σχέση ανάμεσα σε δύο γυναίκες, ως αυτό που είναι: μια ανθρώπινη σχέση, και όχι κάτι υπερβολικό, περιθωριακό ή γκροτέσκο. Ταυτόχρονα όμως δείξαμε όσο πιο ρεαλιστικά μπορούσαμε και το μεγάλο ζήτημα της αποδοχής. Πιστέψαμε πως αυτό θα έκανε κάποια διαφορά, οπότε το κάναμε.

 

 

 

Τι να περιμένουμε από εσάς σε επίπεδο δισκογραφίας και εμφανίσεων; Έχετε οργανώσει το καλοκαιρινό σας πρόγραμμα;

Μετά από τρεις δίσκους έχει σαφώς κλείσει ένας κύκλος για τους ΕΚΜΕΚ. Το εάν και πως ακριβώς επιθυμούν να συνεχίσουν πρέπει να το βρούνε ξανά. Και αυτό είναι που κάνουνε τώρα. Είναι βέβαιο πως εφόσον το ταξίδι συνεχιστεί δεν υπάρχει λόγος να κρατήσει ίδια τα υλικά. Θα πρέπει να αλλάξουνε πολλά για να έχει και δημιουργικά νόημα, οπότε όταν θα τους ξανακούσετε θα είναι αρκετά διαφορετικοί.

 

 

BRIEF Q&A

Η μουσική μπορεί: να σε κάνει καλύτερη ανθρώπινη ύπαρξη.

Καλό τραγούδι είναι αυτό: που έχει φαντασία, κάλλος και σου προκαλεί έντονο συναίσθημα.

Tραγούδι- “ύμνος”: Εδώ και μια εβδομάδα ακούω στο repeat το “Δυνατά” που τραγούδησε η Αρβανιτάκη σε στίχους Νικολακοπούλου.

Μεγαλύτερο όνειρο: Να είμαι δημιουργικός μέχρι την τελευταία μέρα μου πάνω στη γη.

 

 

Μέλη του συγκροτήματος:

Κανίδης Αλκιβιάδης: φωνή, κιθάρα.

Σάκης Ραπτόπουλος: πλήκτρα, φωνή.

Γιώργος Αβραμίδης: τρομπέτα.

Στέργιος Γιάννος: ηλεκτρικό μπάσο, φωνή.

Στα τύμπανα συμμετέχει ο Μπάμπης Πετσίνης.

[email protected]

Οne quote, my point of view... “Let me live, love, and say it well in good sentences” Sylvia Plath