Ένας εκπρόσωπος της νέας γενιάς καλλιτεχνών της Ελλάδας, με έντονη καλλιτεχνική δράση στη Θεσσαλονίκη-και όχι μόνο- μας μιλάει για την τέχνη στις μέρες μας, για όλα αυτά που τον γεμίζουν, αλλά και του λείπουν και μας συστήνει στον χώρο του και στην totally art ζωή του…

 

 

1) Πώς προέκυψε η τέχνη στη ζωή σας; Ήταν κάτι, που σας “τράβηξε” από νωρίς ή το ανακαλύψατε μετέπειτα στη ζωή σας;

Πιστεύω, πως η τέχνη αποτελούσε από μικρή ηλικία αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Από μικρός θυμάμαι να είμαι ανάμεσα σε μαρκαδόρους και μπογιές. Δεν είναι τυχαίο πως το αγαπημένο μου μάθημα στο σχολείο ήταν τα καλλιτεχνικά. Μεγαλώνοντας με ό,τι και αν ασχολήθηκα, η τέχνη υπήρξε μονόδρομος για μένα και θα συνεχίζει να έχει την ίδια κατεύθυνση.

 

 

2) Παράλληλα με το μεγάλο σας πάθος, τη ζωγραφική, έχετε ασχοληθεί με την διακόσμηση, αλλά και με τη σκηνογραφία. Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας και με αυτές τις μορφές τέχνης; Και τελικά τι από τα τρία σας γεμίζει περισσότερο;

Πιστεύω, πως όλα τα παραπάνω έχουν έναν κοινό παρανομαστή, την τέχνη. Το ένα συπληρώνει το άλλο. Σε αυτό βοήθησε και το γεγονός, πως-εκτός των άλλων-έχω σπουδάσει και διακόσμηση, την οποία αγαπώ πάρα πολύ. Οπότε μου ήταν πολύ φυσική διαδικασία, το να ξεκινήσω να  δημιουργώ και να κατασκευάζω σκηνικά, καθώς πάντα η φαντασία ήταν αυτό που με χαρακτήριζε. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου υπήρξα συνεργάτης από το 2007 στο στήσιμο των εκθέσεων και στην επιμέλειά τους, αποτέλεσε επίσης μεγάλο σχολείο για εμένα. Εκεί γνώρισα ανθρώπους, που ακόμα και σήμερα αποτελούν μέντορές μου και πρόσωπα σημαντικά για εμένα, που με βοήθησαν στα πρώτα μου βήματα. Γνώμονας και στα τρία ήταν η ιστορία της Τέχνης, αλλά και το να κρατήσω τις ισορροπίες, σε αυτό που θέλω να προβάλλω, κρατώντας τα ιστορικά στοιχεία χωρίς να αλλοιώνω το αποτέλεσμα. Βέβαια το πάθος μου παραμένει η ζωγραφική και όλη μου η ζωή περιστρέφεται γύρω απ’ αυτήν.

 

 

3) Ως εικαστικός εξειδικεύεστε σε κάποιο συγκεκριμένο ύφος ζωγραφικής;

Σίγουρα έχω ένα δικό μου προσωπικό στυλ. Μίξη υλικών και συνονθύλευμα χρωμάτων διακατέχουν τα έργα μου. Από το πιο ρεαλιστικό μέχρι το πιο αφηρημένο προσπαθώ όλα να τα αποδώσω με τη δική μου προσωπική χαρακτηριστική ματιά και το τετριμμένο, να το κάνω δημιούργημα. Απορροφώ εικόνες απο την καθημερινότητα και τις χρησιμοποιώ σαν μέσο έκφρασης, διαμέσου προσωπικών εμπειριών. Όλα περιστρέφονται γύρω από την καθημερινότητά μου. Ερεθίσματα, που λαμβάνω καθημερινά μεταφέρονται στα έργα μου. Συναισθήματα, εικόνες, καταστάσεις και φλυαρία αντιθέσεων δημιουργούν έναν καμβά γεμάτο ζωή. Συνήθως δημιουργώ έργα πολλών επιπέδων, τρισδιάστατα, νιώθω άνετα μέσα σ’ αυτά, σαν να είμαι μέρος τους και να κινούμαι μικροσκοπικά. Ζωγραφίζω και νιώθω σαν ν’ ακούω κάποια στιγμή βιολιά να παιζουν αρμονικά από τη μία και ντραμς από την άλλη. Αυτό είναι που μ’εκφράζει. Η εναλλαγή.

 

 

4) Έχετε ανοίξει τη δική σας gallery στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου φιλοξενείτε εκθέσεις σας, ενώ παράλληλα διοργανώνετε πολύ ενδιαφέρουσες δράσεις, μία από τις οποίες είναι σεμινάρια ζωγραφικής με παιδιά. Μιλήστε μας λίγο για αυτές τις δραστηριότητες.

Η εσωτερική ανάγκη να δημιουργώ και να παράγω έργο χωρίς σταματημό και να μεταδίδω στο κόσμο την θετική μου ενέργεια και τέχνη ήταν ο κύριος λόγος, στο ν’ανοίξω τον δικό μου χώρο. Η συζήτηση με το κοινό, η επικοινωνία του καλλιτέχνη με τον θεατή και η άμεση ανταπόκριση είναι αυτό, που με κάνει να συνεχίζω να ζωγραφίζω ακόμα. Όποιο εργαστήριο και αν είχα, όσα τετραγωνικά και αν ήταν, πάντα πνιγόμουν και δεν χωρούσα πουθενά. Ήθελα βιτρίνα, φως, προβολή και άμεση συσχέτιση με τον κόσμο. Αλληλεπίδραση και αμφίδρομες σκέψεις, που εξωτερικεύονται από τον θεατή και μεταφέρονται σε εμένα, τον καλλιτέχνη. Η ελευθερία έκφρασης σε οποιαδήποτε μορφή Τέχνης και σε κάθε ηλικία είναι πολύ σημαντικό , ώστε να μπορεί να μεταφερθεί συναίσθημα στο έργο κάθε καλλιτέχνη και αυτό πραγματικά φαίνεται. Τα παιδιά από μικρή ηλικία αρχίζουν να πειραματίζονται και η ζωγραφική είναι αυτό, που τους ηρεμεί και τους μαθαίνει. Βρίσκομαι στην εκπαίδευση τα τελευταία 7 χρόνια, τόσο σε παιδιά τυπικής ανάπτυξης όσο και σε άτομα με ειδικές ικανότητες και είναι κάτι, που αγαπώ και με γεμίζει πολύ. Και στις δύο ομάδες παιδιών, η ζωγραφική είναι ψυχοθεραπεία και εξωτερίκευση του εαυτού τους. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως η παιδοψυχολογία βασίζεται στο παιδικό ιχνογράφημα, αξιολόγηση του τρόπου που ζωγραφίζουν τα παιδιά, που εστιάζει στον τρόπο ερμηνείας του σχεδίου ως προς τη γνωστική ανάπτυξη του παιδιού, τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα και τη συναισθηματική κατάστασή του. Έτσι, έχοντας τόσα χρόνια επαφή με τα παιδιά, αποφάσισα να οργανώσω στον χώρο μου παιδικά εργαστήρια ζωγραφικής -στα οποία πολλές φορές συμμετέχουν και οι γονείς- ώστε να υπάρχει σχέση μεταξύ γονέα και παιδιού, καθώς και εργαστήρια ενηλίκων, που βασίζονται κυρίως στην ελευθερία έκφρασης, ως τρόπο έκφρασης της έντασης στις πιεσμένες συνθήκες, που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. 

 

 

5) Είστε ευχαριστημένος από την προσέλκυση του κόσμου στον χώρο σας και στις εκθέσεις σας; Πώς θεωρείτε ότι ανταποκρίνεται στην τέχνη το κοινό της Ελλάδας και ιδιαίτερα της Θεσσαλονίκης;

Ναι, είμαι πλήρως ικανοποιημένος με την εξέλιξη των πραγμάτων. Μέσα από πολύ κόπο και αγώνα, από πολλές ώρες που πέρασα κλεισμένος σε εργαστήρια και από πολλές συγκρούσεις με το εγώ μου και τα πρέπει, κατάφερα να έχω ένα μεγάλο κοινό που με στηρίζει και με ακολουθεί και πραγματικά αυτός είναι ο λόγος, που συνεχίζω να κάνω εκθέσεις. Ο καλλιτέχνης δημιουργεί γιατί περνάει καθημερινά από κρίση, είναι ένας αγώνας δίχως τέλος… Ακόμα και με τα άσχημα σημεία των καιρών ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να βρίσκει διάφορες εξόδους διαφυγής και η Τέχνη είναι σίγουρα μία από αυτές. Χαίρομαι, γιατί σε όποια έκθεση έχω πάει να παρακολουθήσω, υπάρχει κοινό. Πλέον οι νέοι γονείς έχουν μεγαλύτερη διάθεση και περισσότερα μέσα, ώστε να ωθήσουν και να μυήσουν τα παιδιά τους στην τέχνη. Δεν ισχύει αυτό που ακούγεται, πως δεν υπάρχει παιδεία όσον αφορά την Τέχνη. Απλά δεν υπάρχει διάθεση -ίσως- από κάποιους. Αν θέλεις να “βρεθείς” με την τέχνη, πάντα υπάρχει τρόπος. Ακόμα και στην Θεσσαλονίκη, που θεωρείται από πολλούς πως νοσεί στο κομμάτι αυτό, γίνονται πολλές εκθέσεις και πολιτιστικά δρώμενα.

 

 

6)  Ανήκετε στην νέα γενιά καλλιτεχνών. Τι θεωρείτε, ότι χρειάζεται η χώρα μας, για να αναπτυχθεί περισσότερο η τέχνη στην Ελλάδα, αλλά και να “βοηθηθείτε” όσοι την εκπροσωπείτε;

Πίστη, δύναμη, να γίνουμε όλοι μια ομάδα και κυρίως σωστή προβολή ώστε να περάσουμε τα σύνορα. Στήριξη από το κράτος και ώθηση, για να συνεχίσει να υπάρχει ελπίδα και να μην πάψει ποτέ ο καλλιτέχνης να δημιουργεί. Εκεί που πέφτει και χάνει την πίστη του, να σηκώνεται και να γίνεται καλύτερος…

 

 

Σωτήριος Αντωνιάδης

Εικαστικός

(Sotirios A.)

 

Sotirios Vintage Art Gallery

Mανουσογιαννάκη 10 & Εθνικής Αμύνης

2311244441 / 6942265944

 

sotiriosart@gmail.com

www.sotiriosvintageartgallery.gr

www.facebook.com/sotiriosvintageartgallery

Εργαστήρι εικαστικής δημιουργικής απασχόλησης – Σωτήριος Αντωνιάδης

www.facebook.com/groups/1463265307075774/

 

 

Φωτογραφία-Παπαδόγλου Νίκος