Home / Famous Talks  / Κατερίνα Λέχου: Περιμένω την επόμενη έκπληξη, που θα κάνω στον εαυτό μου…

Κατερίνα Λέχου: Περιμένω την επόμενη έκπληξη, που θα κάνω στον εαυτό μου…

Αδιαμφισβήτητα γοητευτική και απόλυτα ξεκάθαρη, η Κατερίνα Λέχου είναι μία γυναίκα, που ξέρει ακριβώς τι θέλει ως ηθοποιός, αλλά και ως άνθρωπος, καταφέρνοντας να σε μαγνητίζει εντός και εκτός σκηνής…Έχοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο, δίπλα στον Στέλιο Μάινα, στην παράσταση “Το Δείπνο”, μας μιλάει για το τι “της άφησε” το συγκεκριμένο έργο, αλλά και η πορεία της στον χώρο της υποκριτικής μέχρι σήμερα, ενώ μας αποκάλυψε το πώς έχει βιώσει την αναγνωρισιμότητα και τις δυσκολίες στο επάγγελμά της, δίνοντας τις δικές της συμβουλές στην νέα γενιά ηθοποιών.

 

 

Με τις πρώτες γραμμές που διαβάζει κάποιος για την υπόθεση από το Δείπνο, αντιλαμβάνεται πως πρόκειται για ένα έργο καθηλωτικό και εξαιρετικά πρωτότυπο σεναριογραφικά αλλά και σκηνοθετικά, το οποίο σε προ(σ)καλεί να το δεις. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι βασίζεται σε μπεστ σέλερ, που έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 χώρες στον κόσμο. Πώς θα το περιγράφατε εσείς με λίγες λέξεις;

Τραγικά επίκαιρο.

 

Σίγουρα κάθε ρόλος αφήνει κάτι διαφορετικό στον ηθοποιό που τον ερμηνεύει. Τι αποκομίσατε μέχρι στιγμής από τον συγκεκριμένο ρόλο και πόσο ή σε ποιο επίπεδο θεωρείτε ότι σας επηρέασε;

Δεν είναι ακριβώς ότι σε επηρεάζει ένας ρόλος. Είναι ότι προσπαθώντας να πλησιάσεις έναν ρόλο, ανασύρεις πράγματα, τα οποία υπάρχουν εν σπέρματι μέσα μας, γιατί είμαστε πολύπλοκα όντα. Δεν είμαστε απλά στη δομή μας. Έχουμε από όλα μέσα μας. Εν προκειμένω, στην Κλερ, αυτό που ανασύρθηκε από μέσα μου ήταν μία υποβόσκουσα βία, την οποία έχουμε όλοι οι άνθρωποι -και αυτό είναι εμφανέστατο με μια ματιά στο δρόμο- η οποία παίρνει στο τέλος μορφή και γίνεται κάτι χειροπιαστό…Αυτό με φόβισε λίγο πρέπει να σας πω. Και έχω ανάγκη πάντα μετά από την παράσταση λίγο χρόνο μόνη μου, για να ηρεμώ και να λέω στον εαυτό μου ότι δε μπορώ να λειτουργώ εγώ έτσι, γιατί δεν είναι ανθρώπινο. Είναι ζωώδες.

 

 

Έχετε πει παλιότερα, ότι ο ρόλος σας στο “Νησί” ήταν ένας ρόλος, που θέλατε από τη στιγμή που διαβάσατε το βιβλίο και πως όταν κάτι το επιθυμείς τόσο πολύ, αυτό στο τέλος γίνεται. Τι ήταν αυτό που σας άγγιξε τόσο στον ρόλο της Ελένης; Έχετε νιώσει αντίστοιχα άλλη φορά στην καριέρα σας;

Ενώ στην αρχή το συγκεκριμένο έργο μας φάνηκε λίγο μακρινό, σαν να αφορά μια άλλη πραγματικότητα μακριά από την ελληνική, διαισθάνθηκα ότι έρχεται κοντά μας. Τα πράγματα μας πλησιάζουν κάποιες φορές. Εννοώ ότι αλλάζει ο κόσμος, η κοινωνία, τα δεδομένα χωρίς να το καταλάβουμε. Αισθάνθηκα, λοιπόν, ότι είναι κάτι, που στον επόμενο τόνο θα είναι παρόν στην τρέχουσα πραγματικότητά μας. Και ένιωσα ότι με αφορά αυτό. Δεν είναι ακριβώς ότι ονειρεύομαι ρόλους. Απλά κοιτάω ποια είναι η βαθύτερη επιθυμία μου. Τι ανάγκη έχω εγώ σαν Κατερίνα Λέχου να επικοινωνήσω στον κόσμο. Αυτό για μένα είναι το πιο σημαντικό. Κάποιες φορές μου δίνεται η ευκαιρία, κάποιες άλλες δεν είναι ακριβώς αυτό που θα ήθελα, συμβαίνει όμως αρκετά συχνά.

 

Τηλεοπτικά, ο πρώτος ρόλος που σας έκανε τόσο δημοφιλή στον κόσμο και σας χάρισε τεράστια αναγνωρισιμότητα ήταν αυτός στο “Είσαι το Ταίρι μου”, μια σειρά από τις λίγες που έχουν αγαπηθεί τόσο από τον κόσμο. Αυτή η τόσο μεγάλη επιτυχία της σειράς πιστεύετε ότι σας βοήθησε στην μετέπειτα πορεία σας ή ότι σας “εγκλώβισε” σε κάποιον βαθμό;

Αυτό είναι κάτι, που εξαρτάται από τον χαρακτήρα σου. Και προσωπικά εμένα δε με ενδιαφέρει αυτό. Θεωρώ ότι εγώ πρέπει να δίνω τον βηματισμό στον κόσμο. Και αν έχω τη δυναμική και αν είμαι ταλαντούχα και αν πετυχαίνει αυτό, να με ακολουθεί. Καθόλου δεν αισθάνθηκα ότι εγκλωβίστηκα.

 

 

Πώς έχετε εισπράξει μέχρι σήμερα την αγάπη του κόσμου και την αναγνωρισιμότητα; Έχετε νιώσει ποτέ ότι κουραστήκατε και έχετε ανάγκη να απομονωθείτε;

Στην Ελλάδα είμαστε. Στην Ψαροκώσταινα. Να μην πω Ισλαμαπάντ. Φυσικά και όχι και νομίζω ότι γενικά είναι λίγο συγκοινωνούντα δοχεία, ο τρόπος που σου φέρεται ο κόσμος με αυτό που εκπέμπεις. Θεωρώ προσωπικά ότι μου έχουν φερθεί με σχετικό σεβασμό και αξιοπρέπεια. Φυσικά η αναγνωρισιμότητα έχει ένα συγκεκριμένο τίμημα. Δε γίνεται όμως να θέλουμε να είμαστε γνωστοί και να έρχονται να μας βλέπουν, αλλά να μη μας μιλάνε και στον δρόμο. Όποτε εμείς θέλουμε να μη μας μιλάνε! Στο τέλος τα θέλεις όλα δικά σου. Δε γίνονται αυτά. Αυτό που μπορείς όμως να ζητήσεις από τον κόσμο, είναι να σου φέρεται με έναν άλφα τρόπο. Είτε εμπνέοντάς τον. Είτε μερικές φορές αρθρώνοντάς το. Εγώ προσωπικά το έχω κάνει. Όταν έρχονται κατά πάνω μου με το τηλέφωνο, χωρίς να μου μιλήσουν, για να βγάλουν φωτογραφία, τους λέω “Γεια σας. Πώς σας λένε”. Πιάνω μια κουβέντα πάντα. Σε καταλαβαίνει έτσι ο άλλος, ότι δε μπορεί να το κάνει το κάνει αυτό με αυτόν τον τρόπο. Είναι άσχημο να σε “πυροβολεί”, χωρίς να σου μιλήσει πρώτα. Αυτό για μένα είναι θέμα παιδείας. Ο τρόπος που ζητάς κάτι είναι θέμα παιδείας, από το σπίτι και το σχολείο. Φυσικά η εμμονή με τα social media στη σημερινή εποχή έχει κάνει τα πράγματα να είναι λίγο πιο αγριευτικά και πιο κουραστικά. Αυτά είναι τα σημεία των καιρών όμως…

 

Έχετε απωθημένα από αυτή τη δουλειά; Είτε σε επίπεδο ρόλων είτε συναισθημάτων; Νιώσατε ποτέ ότι σας στερήθηκαν ευκαιρίες ή και εμπειρίες εξαιτίας αυτής;

Όπως σας είπα και πριν, δε μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή τη ζωή. Κι αν έχει φτάσει κάποιος στην ηλικία μου και δεν το έχει καταλάβει αυτό, είναι χαζός. Φυσικά δεν τα έχεις όλα. Κάνεις μία επιλογή για να παίξεις έναν ρόλο και δεν παίζεις έναν άλλον. Επίσης κάνεις την επιλογή να αφοσιωθείς σε αυτή τη δουλειά και στερείσαι κάποια πράγματα. Αλλά είναι έτσι η ζωή. Εν τέλει, διαλέγουμε και κάνουμε αυτό που θέλουμε… Άρα δεν έχω κανένα απωθημένο.

 

 

Είστε μία ηθοποιός με μεγάλη καριέρα και παρουσία τόσο στην τηλεόραση, όσο και στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Εσείς τι απολαμβάνετε περισσότερο από τα τρία;

Καταρχήν το σινεμά το βγάζω από έξω, γιατί δεν υπάρχει. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει παραγωγή σε μία χώρα, δεν είναι σινεμά να κάνεις μια ταινία κάθε 3 χρόνια. Αναφορικά με την τηλεόραση και το θέατρο, λοιπόν, απολαμβάνω και τα δύο στη στιγμή τους πάρα πολύ και τα κάνω με μεγάλη αφοσίωση, χωρίς να τα μπερδεύω. Για αυτό δεν κάνω και τα δύο μαζί ποτέ. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα όμως Είναι σαν να σκεφτώ, αν μου αρέσει το ψάρι ή το κρέας. Μου αρέσουν και τα δύο, αλλά δεν τα συγκρίνω.

 

Πέρα από την αδιαμφισβήτητη ομορφιά σας, αλλά και την γλυκύτητα που αποπνέετε ως άνθρωπος, έχετε και μια αντισυμβατικότητα ως χαρακτήρας. Για παράδειγμα, δώσατε εξετάσεις για το Εθνικό Θέατρο και παρότι περάσατε, προτιμήσατε το Θέατρο Τέχνης, στο οποίο έχετε πει η ίδια πως νιώθατε “σαν την μύγα μες στο γάλα”, ενώ έχετε επίσης πει πως έχετε υπάρξει εξαρτημένη από τη μεγάλη σας αδερφή (ως το μεσαίο παιδί από τρία κορίτσια) κάτι που αποτάξατε στην πορεία της ζωής σας και που δε θα φανταζόμασταν ίσως ποτέ για εσάς. Υπάρχει κάτι άλλο που ενδεχομένως δε θα φανταζόμασταν και θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Εγώ είμαι το μεσαίο παιδί στην οικογένεια και ξέρετε τα μεσαία παιδιά είναι οι επαναστάτες. Οι ήσυχοι επαναστάτες όμως. Οι αθόρυβοι επαναστάτες. Δε μπορώ να σας απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, γιατί περιμένω κι εγώ την επόμενη έκπληξη, που θα κάνω στον εαυτό μου. Εκπλήσσω και μένα μερικές φορές με αυτά που κάνω, αλλά επειδή λειτουργώ αισθαντικά σε πάρα πολλά πράγματα, τα οποία δε ξέρω καν αν έχω τη δύναμη ή τη θέληση να τα κάνω, με εκπλήσσω. Έτσι λοιπόν περιμένω κι εγώ να μου συμβεί αυτό. Και θα το μοιραστούμε μαζί…

 

 

Τι θα εντοπίζατε ως το μεγαλύτερο μειονέκτημα στο επάγγελμα ενός ηθοποιού και ποια ως την μεγαλύτερη “απολαβή”; Και τι θα δίνατε ως συμβουλή σε έναν νέο συνάδελφό σας;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στη δουλειά που κάνουμε, που έχει έκθεση, είναι το να αναπτύξουμε το ναρκισσισμό μας. Την έπαρσή μας. Να νομίζουμε ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει. Το ωραίο σε αυτή τη δουλειά είναι ότι παίζουμε. Εμπεριέχει το παιχνίδι μέσα. Και αυτό σε κρατάει ζωντανό. Σε κρατάει σε εγρήγορση. Όταν παίζεις, είσαι σε εγρήγορση. Το μυαλό σου, το σώμα σου, όλες σου οι αισθήσεις. Το συναίσθημά σου είναι σε εγρήγορση. Το καλλιεργείς δηλαδή. Για αυτό οι άνθρωποι, που κάνουμε αυτή τη δουλειά, καμιά φορά δείχνουμε μικρότεροι από την ηλικία μας. Γιατί έχουμε αυτή την παιγνιώδη διάθεση. Σε έναν νέο ηθοποιό θα έδινα τη συμβουλή να μην παγιδευτεί στον πρώτο του ρόλο και να έχει λίγη υπομονή. Γιατί αυτή η δουλειά θέλει χρόνο ωρίμανσης. Βλέπω καμιά φορά νέα παιδιά, τα οποία έχουν παίξει έναν μικρό ρόλο στην τηλεόραση και θεωρούν ότι τα έχουν κατακτήσει όλα. Δεν είναι έτσι. Αυτή η δουλειά είναι μία αέναη προσπάθεια και μια αέναη θητεία του να μάθεις. Δε σταματάς ποτέ. Θέλει πολλή υπομονή…

 

 

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;

Το καλοκαίρι θα βρίσκομαι στο Άλσος στην Αθήνα, στο Πεδίον του Άρεως. Φτιάχνεται ένα συγκλονιστικό θέατρο και ετοιμάζουμε μια δουλειά με τους Ρέππα-Παπαθανασίου και 13 πρωταγωνιστές, χορευτές και ζωντανές ορχήστρες. Πρόκειται για την ιστορία της Φίνος Φιλμ και λέγεται “Το δικό μας σινεμά”. Τον χειμώνα θα κάνω τον “Αρχιμάστορα Σόλνες” με τον Γρηγόρη Βαλτινό.

 

 

«Το Δείπνο»

Με Την Κατερίνα Λέχου Και Τον Στέλιο Μάινα 

Ένα δείπνο

Δυο ζευγάρια

Ένα έγκλημα

Τρία παιδιά

Ένα μυστικό που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί

Ως που μπορεί να φτάσει κάποιος για να προστατεύσει την οικογένειά του;

Το διάσημο μπεστ σέλερ του Ολλανδού Χέρμαν Κοχ, ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ, γραμμένο το 2009, το οποίο προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 χώρες στον κόσμο, ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία της Λίλλυς Μελεμέ, σε μετάφραση της Κάτιας Σπερελάκη, τον Νοέμβριο του 2018, στο ανανεωμένο Σύγχρονο Θέατρο και έγινε μια από τις πιο επιτυχημένες παράστασης της χρονιάς.

Πέντε σημαντικοί πρωταγωνιστές, ο Στέλιος Μάινας, η Κατερίνα Λέχου, ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος, η Κατερίνα Μισιχρόνη και ο Γιώργος Κοτανίδης συνεργάζονται με μια ομάδα εξαιρετικών συντελεστών και δημιουργούν μια παράσταση που κινείται στην κόψη του ξυραφιού.

Από την λαμπερή εικόνα δυο ζευγαριών σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο, στις πιο ζοφερές οικογενειακές αποκαλύψεις. Μια παράσταση για να παρακολουθήσει ο θεατής με κομμένη την ανάσα.

Υπόθεση

Δύο παντρεμένα ζευγάρια συναντιούνται για δείπνο σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο. Οι δύο άντρες είναι αδέρφια. Ο ένας, επιτυχημένος πολιτικός, φαβορί για την πρωθυπουργία της χώρας, και ο άλλος, καθηγητής Ιστορίας. Καθώς η ιεροτελεστία του δείπνου προχωρά, η ένταση κορυφώνεται επικίνδυνα, εν αναμονή του «κυρίως πιάτου», που δεν είναι άλλο, από το σκοτεινό μυστικό που συνδέει τα δύο ζευγάρια, και αφορά σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα που έχουν διαπράξει τα παιδιά τους. Ο χρόνος κυλά, τα περίτεχνα πιάτα καταφθάνουν και τα μαχαίρια ακονίζονται. Η πολιτισμένη και αψεγάδιαστη βιτρίνα της σύγχρονης, ευτυχισμένης, αστικής οικογένειας, ραγίζει ανεπανόρθωτα, και τα χειρότερα ένστικτα βγαίνουν στην επιφάνεια. Η υψηλή γαστρονομική εμπειρία, μετατρέπεται σε ανελέητο παιχνίδι επιβίωσης και βάζει σε σκληρή δοκιμασία τα όρια και τις αντοχές τους. Μέχρι ποιο σημείο μπορεί να φτάσει κάποιος άραγε για να προστατεύσει τα παιδιά του;

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

O Χέρμαν Κοχ είναι γεννημένος το 1953 και είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος συγγραφέας μπεστ σέλερ. Τα μεταφραστικά δικαιώματα του Δείπνου (2009) έχουν δοθεί σε πάνω από 55 χώρες, κάτι χωρίς προηγούμενο για ένα σύγχρονο Ολλανδικό μυθιστόρημα. Το Δείπνο έχει διασκευαστεί σε πολλά θεατρικά κείμενα διεθνώς, και σε μια Ολλανδική και μια Ιταλική ταινία. Η αμερικανική κινηματογραφική μεταφορά του έγινε το 2017 με πρωταγωνιστές τον Ρίτσαρντ Γκιρ, την Λώρα Λίνει, τον Στηβ Κούγκαν και την Ρεβέκκα Χωλ. Τα Summer House with Swimming Pool (2011) και Dear Mr M. (2014) είναι επίσης μπεστ σέλερ.

Μέχρι την Κυριακή στο θέατρο Αριστοτέλειον.

Παραστάσεις :

Πέμπτη 21.15

Παρασκευή 21.15 

Σάββατο 21:15

Κυριακή 20.00

[email protected]

Journalist, blogger, dreamer... Believe you can. And you're halfway there!