Home / Good Life  / Art & Culture  / Ελένη Σκάρπου: “Η εποχή μας δεν είναι ιδανική για ποίηση…”

Ελένη Σκάρπου: “Η εποχή μας δεν είναι ιδανική για ποίηση…”

Με αφετηρία τη δημοσιογραφία και “εφόδια” μια πένα, που δε μπορεί να σε αφήσει ασυγκίνητο, η Ελένη Σκάρπου “μεταπήδησε” στην ποίηση, με την ίδια ευκολία που τα συναιθήματα, μεταπηδούν ανάμεσα στις λέξεις της… 

Πριν από λίγες ημέρες παρουσίασε την πρώτη της ποιητική συλλογή, από τις Εκδόσεις του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, σε μία συγκινητική βραδιά, ανάμεσα σε συναδέλφους-δημοσιογράφους και πρόσωπα της τηλεόρασης και των τεχνών, όπου μας μίλησε για τις “40 Δαγκωμένες Αλήθειες” της, αλλά και για το νέο της ταξίδι τον χώρο της ποίησης, που μόλις ξεκινά…

 

 

Από τον εξαιρετικά ενδιαφέρον χώρο της δημοσιογραφίας, στον εξίσου ενδιαφέρον -και ίσως ακόμη περισσότερο- χώρο της ποίησης. Πώς προέκυψε αυτή η “μετάβαση” για εσάς;

Όταν γράφεις από παιδί, η μετάβαση νομίζω γίνεται αυτόματα. Απλά ήρθε η στιγμή αυτό που υπήρξε ως πρώτη ύλη τα προηγούμενα χρόνια να αποτελέσει την αρχή για κάτι πολύ όμορφο, όπως αυτό το βιβλίο. Και λέω όμορφο, γιατί οτιδήποτε φτιάχνεται με αγάπη, εμπιστοσύνη και συνείδηση έχει πάντα κάτι ξεχωριστό να προσφέρει στον αναγνώστη. Η δημοσιογραφία με βοήθησε…να μην φοβάμαι να μοιραστώ, να συναναστρέφομαι με τους ανθρώπους συνεχώς και να πορεύομαι στον χρόνο με εμπειρίες, εικόνες, συναισθήματα. Μπαίνω λοιπόν στην ποίηση με ενθουσιασμό και πρωτίστως με απλότητα.

 

 

40 δαγκωμένες αλήθειες. Γιατί 40 και γιατί “δαγκωμένες”;

40 ποιήματα. 40 ιστορίες που μοιράστηκα με τον εαυτό μου σε σχέση με τον έρωτα, με την απώλειά του, με τις «ακρότητές» του. «Δαγκωμένες» γιατί πόνεσαν, γιατί με έκαναν πιο σκληρή και πιο ανθεκτική σαν άνθρωπο, γιατί ήθελα κάτι οξύμωρο ή έστω έντονο πλάι στην αλήθεια. Επίσης, το πρώτο ποιήμα που γράφτηκε είχε τον τίτλο «Δαγκωμένα φιλιά» και κάπως έτσι «βαφτίστηκε» το βιβλίο για να τιμήσω την «πέτρα του σκανδάλου».

 

 

Πόσο εύκολο είναι να αποτυπώσεις τις αλήθειες σου σε ένα χαρτί και πόσο να τις δημοσιοποιήσεις ανοιχτά στο ευρύ κοινό; Είχατε δεύτερες σκέψεις για αυτό; Υπήρξε κάποια στιγμή, που νιώσατε -ίσως- υπερβολικά “εκτεθειμένη”;

Λόγω της δημοσιογραφικής μου ιδιότητας εκτίθεμαι κατά μία έννοια καθημερινά. Σαφώς αυτή η έκθεση είναι διαφορετική. Όταν κάτι είναι πολύ δικό σου, είναι τα λόγια που λες με τον εαυτό σου, είναι η ζωή σου περασμένη μέσα από το φίλτρο του έρωτα… τότε τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά. Ένιωσα παράξενα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα ενοχή. Αν υπήρχαν δεύτερες σκέψεις δε θα έμπαινα στην διαδικασία να εκδόσω το βιβλίο μου, πόσο μάλλον με τις Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας που έχουν ένα πολύ συγκεκριμένο προφίλ. Αισθάνομαι καλά με το αποτέλεσμα και όσο οι αναγνώστες θα ταυτίζονται με το «καλά», αυτό θα μετατρέπεται σε τροφή για επόμενες εκδόσεις.

 

 

Πρόκειται για την πρώτη σας “απόπειρα” στο χώρο τον εκδόσεων. Πόσο εφικτό είναι για κάποιον να προσεγγίσει έναν εκδότη και να τον “πείσει” να τυπώσει τις “ιστορίες” του;

Πείθεις όταν είσαι αληθινός κι όταν έχεις καταθέσει το 100% σου. Σίγουρα ήταν μια ευνοϊκή συγκυρία για μένα το γεγονός ότι οι Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας θέλησαν να μπουν σε μια νέα εποχή με καινούργια τολμήματα και μου έκαναν αυτή την πρόταση. Η εποχή μας βέβαια δεν είναι ιδανική για ποίηση και δεν είναι ιδανική γενικώς για νέους δημιουργούς. Θέλω να πιστεύω, όμως, ότι αυτό θα αλλάξει στο μέλλον.

 

 

Η αλήθεια είναι ότι ίσως αρκετοί άνθρωποι “κρύβουν” γραπτά τους στα συρτάρια, μην τολμώντας να κάνουν το επόμενο βήμα; Τι θα συμβουλεύατε κάποιον από αυτούς, με βάση τη δική σας ιστορία;

Πρώτη συμβουλή να μην ξεχνάς να γράφεις, να μην παρατάς αυτό που σε εκφράζει και σε «γιγαντώνει» ως πνευματικό άνθρωπο. Η τόλμη είναι το πρώτο βήμα, με φόντο πάντα την αυτογνωσία. Να ξέρεις τι είσαι, τι αξίζεις και μέχρι πού φτάνεις. Να είσαι φιλόδοξος μέσα από την διαδικασία του να γράφεις, αλλά ταπεινός μπροστά στα «μεγάλα» που θα έρθουν. Έγω έκανα υπομονή και ο χρόνος μου έδειξε τον δρόμο. Ας παραμείνουμε λοιπόν ρομαντικοί και σας πιστέψουμε στις δεξιότητές μας και σε αυτό που λέμε συμπαντική μαγεία!

 

 

Να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει συνέχεια για εσάς στον χώρο της ποίησης και του βιβλίου; Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Επειδή οι ασχολίες είναι πολλές και τα βιβλία για μένα δεν είναι αγγαρεία, θα πάρω τον χρόνο μου και θα «επιστρέψω», όταν θα είναι η στιγμή για κάτι επόμενο. Άλλωστε το ταξίδι για τις “40 δαγκωμένες αλήθειες” μόλις ξεκίνησε και οφείλω να το απολαύσω…

 

 

Η Ελένη Σκάρπου γεννήθηκε το 1984 στην Αγιά της Πάργας.
Το 2006 αποφοίτησε από το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ.  Από τότε αρθρογραφεί, κάνει ραδιόφωνο και παραγωγή σε ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές, εμπλέκεται με την επικοινωνία μεγάλων εκδηλώσεων και φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Ζει στη Θεσσαλονίκη και γράφει ακατάπαυστα για τους ανθρώπους, τις σχέσεις, τον κόσμο μας. Οι “40 Δαγκωμένες Αλήθειες” είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή που με βιωματικό τρόπο έχει αποτυπωθεί στο χαρτί.

 

 

Φωτογραφικό υλικο: Νικολέτα Σαββάκη 

 

[email protected]

Journalist, blogger, dreamer... Believe you can. And you're halfway there!